De Koude Kalkoen

Svhoorn met daarvoor een apestaartje

door Reageer

Sander van Hoorn doet verslag vanuit Egypte.
Over de nieuwe president Morsi. Waarvan voor een pond per stuk speldjes worden verkocht.
De correspondent heeft er vijf gekocht. Die doet hij kado, belooft hij, aan de eerste vijf mensen die hem op twitter een berichtje sturen.
Hij weet nog niet hoe hij de speldjes kan verzenden, maar dat zien we dan wel weer.
Nu eerst maar eens naar hem twitteren.

Lara Rense herhaalt dit geweldige aanbod. En voegt voor wie geen idee heeft hoe nu te werk te gaan toe wat de twitteraccount is van Sander van Hoorn.
“Dat is svhoorn met daarvoor een apestaartje.”
Natuurlijk weet iedereen al *wel* dat we dat apestaartje moeten intikken nadat we zijn gegaan naar twitter.com waar we uiteraard zelf een account hebben.

Ik herinner me de tijd toen presentjes nog gingen naar “de eerste vijf bellers”.
Nu hoor je er niet bij als je niet op twitter zit.

Het zou leuk zijn als Sander van Hoorn met deze speldjes een trend (in)zet.
Twitteren naar Andy Houtkamp: een voetbalshirt. Tweet naar Conny Keessen: een fles retsina. @MRV: een petje met handtekening (dat beloofde hij laatst bij de Sportzomerbus).

Kun je nog twitteren, doe dan mee.
En doe je *niet* mee dan ben je zo 1.0!
(dat is heel erg)

Opmerkelijk

door Reageer

Bericht in het nieuwsoverzicht van 11.30 uur:

Een Zweedse vrouw heeft tijdens een vlucht van Amsterdam naar Tanzania naast een dode man moeten zitten. De man werd in het vliegtuig onwel en overleed tijdens de vlucht van Kenya Airways.
Het lichaam werd over drie stoelen gelegd met een laken erover. De vrouw zat op dezelfde rij met alleen een gangpad tussen haar en het lichaam in. Volgens de vrouw was de man lang en kwamen zijn voeten onder het laken vandaan.

Kenya Airways heeft excuses aangeboden en ook een compensatie.
Een jaar lang business class reizen, denk ik.
Maar het is: de helft van het ticket.

Ik kijk op de website van de NOS.

En lees De Zweedse is daarmee tevreden.
Dat vind ik pas echt opmerkelijk.

Een groot glas whisky en een vermoeide stoomtrein

door Reageer

Shell wil naar olie boren in Alaska.
In drie reportages biedt Wessel de Jong keurig hoor- en wederhoor.
Shell zegt dat ze geen olie zullen knoeien en dat als er toch iets mis gaat ze het razendsnel zelf hebben opgeruimd.
Bewoners hebben zo hun twijfels. Ze moeten er niet aan denken dat door de boringen de walvissen (=voedsel) zullen verdwijnen.

In de laatste reportage gaat de correspondent mee met een rondvaartboot.
Dwars door het ijs. Dat, associeert hij zeer vrij, wanneer je er zo doorheen vaart “klinkt als een heel groot glas whisky”.
Dan, 20-30 meter voor de boot, een bultrug. Hij spuit een straal stoom de lucht in (geluid van die spuit).
WdJ: “Een vermoeide stoomtrein.”
En: “Wow! De staart! Geweldig.”

Nog een bezienswaardigheid: de boei die de Exxon-Valdez in 1989 heeft gemist.

Hoog tijd voor tegenspraak in de persoon van de kapitein van de boot, Fred.
Hij denkt dat Shell geen schade aan het milieu zal toebrengen en bovendien: ‘Oil, we need it.’

Waarna Wessel de Jong afsluit met een visser die in 1989 de ramp heeft meegemaakt.
Niet boren, zegt die.
Want *als* het mis gaat, is hulp ver weg (zijn boot zou er bv pas na een maand zijn).

“Mijn verantwoordelijkheid,” zegt de visser met een blik naar buiten, “is dat meisje daar.”
Elf jaar. Met die fiets.
“Zij is de toekomst.”

Enerzijds-anderzijds, hoor-wederhoor.
En dan dus *niet* doen.

“Moet u nou de hele nacht opblijven?”

door Reageer

Vannacht is de Nacht van de Theologie.
Huub Oosterhuis krijgt er een oeuvreprijs.

Lucella Carasso en Tom van ’t Hek voeren een beleefd gesprek met de man die oud klinkt maar op de vraag of dit het nu dus *is* antwoordt dat hij “pas halverwege” is.

Bezorgd, bijna moederlijk vraagt Lucella Carasso hem dan, ingeleid met “u bent natuurlijk enigszins op leeftijd, probeer ik zo beleefd mogelijk te zeggen”: “Maar moet u nu de hele nacht opblijven?”
Aangezien de man immers stokoud is.
Oosterhuis stelt haar gerust.
Eerst is er diner, dat duurt tot negen uur. Dan wat workshops.
Dan nog wat vragen beantwoorden en “Dat gaat niet tot morgen zeven uur door.”

LC: “O – gelukkig toch?”
Oosterhuis: “Nou…”
In zijn toon proef ik: je moest eens weten meisje.
En: ik ben wel oud maar niet duf.

You go, Huub.

Dag Radio 1 Sportzomer

door 6 Reacties

De ‘klaaglijn’ opent met een man die al tien dagen *geniet* van de Radio 1 Sportzomer.
Wat een geweldig programma. Kan het niet altijd zo zijn?

Dit blijkt Tom van ‘t Hek uit het hart gegrepen.
Dus: blijf het zeggen, lieve beller.
Dan: een jongetje van 12. Dat het programma ook al zo leuk vindt.
Fijn! Reageert Van ‘t Hek van de ‘klaaglijn’. Want dat is wat we willen: jonge luisteraars.

Ik luister ook al tien dagen.
In afnemende mate.
De eerste dag met de sporthelden was de allerbeste uitzending.
Omdat de gasten iets hadden te melden. En misschien ook omdat de presentatoren toen op het puntje van hun felbegeerde stoel zaten.

Daarna ging het bergaf.
Het ergst vind ik niet het oeverloos gezwam over het Nederlands elftal en de verre familieleden, ooit bekenden en leraren van de jongens met wie we per se kennis moesten maken. En ook niet de speculerende voorspellers.

Het ergst vind ik het uitgesponnen gebabbel over non-nieuws dat uit de mottenballen wordt gesleurd omdat er immers ‘nieuws’ moet zijn maar niet te moeilijk en niet te *snel* want dan flitst het non-onderwerp er rap doorheen en moet er *nog* een flut-item worden bedacht.

Hoe is het toch met Mauro? Goed? O, fijn dan.
En Ellen ten Damme? Heeft die het een beetje naar haar zin in Duitsland? Jazeker. Ook al fijn.

Ik luister steeds minder.
Eigenlijk zap ik er alleen nog maar in. Het *kan* dus zijn dat ik de juweeltjes mis.
Maar wanneer ik luister hoor ik lange gesprekken met meest oninteressante gasten en presentatoren die in grote lijnen ook gaan voor het makkelijke babbel-en-klets-gesprek.

Als Radio 1 op deze manier wil uittesten of de luisteraars programma’s die je aan het denken zetten zoals Dit Is De Dag willen inruilen voor verbale muzak, dan vink ik bij deze aan dat ik in het vervolg alleen nog zal luisteren naar het Radio 1 Journaal en Vroege Vogels.
Waar de zendercoordinator niet van wakker zal liggen, want mij wil Radio 1 al vele jaren inruilen voor jongeren die meer gaan voor de vlotte niet te diepgaande hap.