De Koude Kalkoen

Bert van Slooten

De integratie van de vlijmscherpe Japanse oester

door Reageer

Er is een hoop leed in de rest van de wereld maar het is Pasen en dus babbelt Bert van Slooten gezellig over het weer en waarschuwt ons voor de *vlijmscherpe* schelp van de Japanse oester. Wie op de Wadden de (koude) zee in stapt kan de voetjes lelijk bezeren.

We hebben de oester zelf in huis gehaald, vertelt Jan Boon van het NIOZ. ‘Onze’ platte oester deed het slecht door overbevissing en ziekte. Dus importeerden telers de Japanse oesters. Denkend dat ze niet tegen onze winters zouden kunnen en dus niet zouden ontsnappen. Maar ze braken wél uit en ze doen het goed.

BvSl: “Zijn ze gevaarlijk?” Ze filtreren het water en halen de algen eruit. Maar… ze verdringen geen inheemse soorten. Sterker: op hun oesterbanken vestigen de mosselen zich weer.
Bert van Slooten constateert: “Hij is geïntegreerd.”
Klopt. Hij is zelfs goed voor de biodiversiteit. Maar z’n schelp is inderdaad scherp en dat is “heel vervelend bij wadlopen en bij het surfen als je valt”. Wat te doen? “Goeie waterschoenen.”

“En nu,” kondigt de presentator aan, “de *hamvraag*: is-ie lekker.”
Boon: “Je moet ervan houden.”

Leuk, goed geïntegreerd diertje van de dag, deze Japanse oester.

Goede radio

door Reageer

Al vroeg in de dag duikt Bert van Slooten op voor ev. nieuws uit Alphen.
Eerst niet-zo-erg nieuws: kerkdienst. Karin Alberts was er en vertelt.

Dan een persconferentie.
Ik hoor niet alles. Maar even na negen uur vanavond zet ik de radio aan en ik ben onder de indruk.
Matthijs Holtrop doet verslag in Alphen zelf. Hij volgt Rutte en Opstelten.
Er was iets met een dichter, Bert Schierbeek: “Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik die niet ken.”
Au. Regels worden voorgedragen en onderkoeld zegt Bert van Slooten: “Dat is 1 van de grotere dichters van Nederland.”

Zelf praat hij over hoe het voelt en hoe het wordt verwerkt.
En ook de rol van de media.

De presentator stijgt boven zichzelf uit.
Kwa achtergrondkennis, kwa invoeling, kwa alles net een stapje verder en hoger tillen.

Moet je nou ‘mooie radio’ zeggen?
‘Mooi’ veronderstelt iets gemaakts, iets gekunstelds.
Daarom: goed. Erg goed.

Met de elektrische auto naar het strand

door 4 Reacties

Eén op de 20 automobilisten overweegt een elektrische auto te kopen. Dat zijn 380.000 mensen.

Louis Dekker heeft zo’n auto een week uitgeprobeerd en dat leverde leuke radio op. Hij sluit af met presentator Bert van Slooten achter het stuur die (“Oe! Hij kan hard!”) zónder gordel met 70 km per uur van het Mediapark Hilversum binnenschiet.
Ja, zegt ervaringsdeskundige Louis Dekker, “elektrische auto’s willen snel te snel rijden.”

Wat bevalt: de auto rijdt lekker en zit lekker. De stress om het ‘tanken’, die had Louis “misschien wat over-geacteerd, dacht ik” spreekt Bert van Slooten uit wat ik na een paar dagen ook ging denken.
Nee, het was écht, houdt die vol. Wat waar kan zijn. Maar als het inderdaad over-acteren was gaat hij nu natuurlijk niet zeggen dat hij maar wat heeft zitten dollen.

Zou het zijn opgelost met meer oplaadpalen? Nee, denkt Dekker. Want het opladen gaat zo traag. Snelle zijn er bijna niet én ze zijn niet goed voor het batterijenpakket.
Zinloze exercitie dus? Dat ook niet. “Het zou kunnen dat de 2e auto die we bijna allemaal hebben elektrisch zal zijn.”

Waarna Bert van Slooten aankondigt dat hij nu met zijn collega naar het strand rijdt. Wat hem van harte is gegund met zijn houten hoofd.
Maar ik vind het een wat slappe afsluiting van het experiment waarover op de NOS-weblogs interessante discussies zijn gevoerd die op de radio amper aan bod kwamen.

Justin! Justin! Justin!

door Reageer

“Justin! Justin! Justin! Justin! Justin! Justin!”

Joris van de Kerkhof is de verslaggever die mag meebeleven hoe 250 meisjes (‘girls only’) in de bioscoop in Tilburg de film ‘Never say Never’ over het Leven van het kindsterretje ervaren.
Enthousiaste jonge meisjes willen best zwijmelen dat ze Justin Bieber zooooo leuk vinden en waaróm dan wordt niet duidelijk maar dat heb je vaker met een crush – die voel je of je voelt ‘m niet.

De verslaggever vertelt dat zijn twee zonen “in die leeftijd” Bieber “niet zien zitten” en voert twee verder niet met naam genoemde DJ’s met puberstemmen op die hem ook “niet zien zitten” omdat hij “meer voor meisjes is” en “de muziek is niet leuk en hij is zelf een beetje raar en popi jopi en vindt zichzelf heel goed”.
Zouden die DJ’s en die zonen dezelfden zijn, denk ik even. Maar dat zou wel erg gemakzuchtig zijn.

Joris van de Kerkhof probeert van de meisjes te horen wát Justin Bieber nou zo leuk maakt. “Het klinkt een beetje ouwelullig” leidt hij in, “maar die broek – die hoort zo laag te hangen?”
Ja. En dat haar hoort ook voor z’n ogen.

Na het zien van de film met het levensverhaal van deze amper 17-jarige knul blijkt ook de verslaggever ontroerd.
“Pas maar op, Joris” zegt dan Bert van Slooten. “Voor je het weet ga jij je broek ook wat lager dragen” en als die sputtert: “Nee, nu ga je dicht.”

Eerder vroeg de presentator zich af wat JB heeft dat hij en Joris van de Kerkhof *niet* hebben om er meteen achteraan te twitteren:

Ik zou zeggen: oordeel zelf (en klik op de foto’s als je de mannen dieper in de ogen wil kijken).

 

Luisteraarsvraag

door Reageer

Half drie dus daar is de presentator van het Radio 1 Journaal met de luisteraarsvraag.
Bert van Slooten draait een muziekje. Jong meisje zo te horen. Kim(metje), gok ik.
Wie het is, vraagt hij aan Jan Mom.
“Zangeres zonder naam” zegt die.

Nee! het is Justin Bieber!
Waar alle jonge meisjes verkering mee willen en oudere meisjes ook.
Ik zag het verschijnsel gisteren bij DWDD en die meisjes wouen inderdaad erg graag verkering of op z’n minst naar z’n concert.

Wat Bert van Slooten nu van ons wil weten:
“Waarom is-ie zo populair?
Laat het ons weten via de twitter!”

Jan Mom (droog): “Hard nieuws in het Radio 1 Journaal.”