Joris van de Kerkhof

Snoer en pasta

21 maart 2014 door Jeanne Reageer

Het gáát over hoe een college te vormen in een gemeente waarin veel partijen allemaal een paar zetels hebben maar Joris van de Kerkhof verwart zich symbolisch in zijn snoer en laat zich daaruit bevrijden door een vrouw.
“Kom maar,” zegt ze.
Hem toesprekend alsof hij een machteloos kind is.
Ze kán het. Want: “Dat zegt mijn man.”
– Vinden ze dat in de politiek ook?
Vrouw lacht: “Dat moet nog blijken.”

Terzake.
JvdK: “Deze pasta van 5-5-4-4-3-3-3-3-2-1. Dat is toch niet te doen?”
Maar de mevrouw die zo handig was met het snoer is “al aan het puzzelen geweest” en PvdA en SP, samen acht, dat is “niet de eerste optie voor de VVD”.
Daar is ze dus van.
Ze is óók kandidaat-wethouder maar of ze het wórdt laat ze afhangen van welke portefeuilles er in de onderhandelingen uitrollen.

Wethouder van de PvdA komt erbij en rekent voor dat je eigenlijk met vier partijen moet regeren of misschien wel zes.
Daarom: “Eerst een programmatische vergelijking maken.”

Maar: “De onderhandelingen zijn al elders begonnen” komt een stem ertussen.
JvdK: “Wat zegt u nu, meneer Baaten van de InwonersPartij.”
Hij wil niet zeggen wáár “maar als je rondkijkt zie je dat bepaalde mensen met elkaar praten en dan is het een kwestie van invullen”.

– Nog tips voor de VVD als leider van de onderhandelingen?
Baaten: “Beetje nederig opstellen.”
En: “In het belang van de inwoners gaan we ervoor.”

Zullen de onderhandelingen in het openbaar plaats vinden?
Nee, zegt de vrouw van de VVD.
JvdK: “Heel veel kamertjes, hè, met deuren die dicht kunnen…”
Hartelijke lach: “Ja maar weet u, u weet wel hoe dat werkt, en je moet in openheid kunnen overleggen maar nee voor de VVD is dat niet een eerste vereiste.”
JvdK: “Openheid is iets anders dan openbaarheid?”
Voor de VVD wel.

Heerlijk gekneuter in een gewone gemeente waar gewoon moet worden bestuurd terwijl iedereen verder te hoop loopt om die rare uitspraken van Wilders.

Een historisch moment en afkicken

19 maart 2014 door Jeanne Reageer

Joris van de Kerkhof wil in het Guinness Book of Records komen door op 1 dag zoveel mogelijk verkiezingslokalen te bezoeken.
Zegt Jurgen van den Berg.

Eerst Delfzijl waar een vrouw haar stempas niet kan vinden en een 90-jarige man al zijn hele leven CDA stemt (eerst AR).
Ook treft hij “een man met voldoende lichaam om u tegen de kou te beschermen maar u hebt ‘t toch een beetje koud”.

Na Loppersum (van de aardbevingen) het stemlokaal in het UMC Groningen.
‘Witte jassen’ komen er stemmen en patiënten – desnoods met gebed en al.
Staphorst: waar de vrouw van de PvdA niet gelovig is maar op 1 lijn zit met de SGP (lijst 1) als het gaat om regels waaraan je je moet houden.

Een overhemd als het gebouw
Hardenberg voor het stadhuis met een wethouder met “een overhemd in de kleuren van het gebouw”.
Van het CDA. Lijst 1. Al 12 jaar de grootste met 11 van de 31 zetels.
Meer hóeft hij ook niet. Opdat het voor de andere partijen ook een beetje leuk blijft: “Wij zijn niet op macht belust.”

In Zwolle een meisje van bijna 19 met wie Joris van de Kerkhof het historische moment mee beleeft van de 1e x dat ze gaat stemmen.
Ze hád de PvdD gewild maar die doet daar niet mee. Wat wél?
JvdK: “Niet zeggen, dat is veel leuker. Dan gaan we allemaal fantaseren.”

Mijn man zei laatst
Een uur later: Kampen.
Wordt de stad goed bestuurd. Ja, zegt een vrouw.
JvdK: “U trekt er een hoofd bij van mijn man zei laatst iets anders.”
Dat blijkt hij goed te hebben gezien.

Tenslotte Lelystad en dat was het dan.

Twaalf dagen
Twaalf dagen verkiezingsstrijd waarin Joris van de Kerkhof het hele land is doorgereisd.
We hoorden via hem van de man van 57 met een jongerenpartij. Vrijwilligers in een zwembad. Jonglerende PvdA-ers. Een gemeenteraadslid dat nog meemaakte dat in de rondvraag om ‘rookwaar’ werd gevraagd dat er bij de volgende vergadering ook stónd.
Een splijtzwam op Schiermonnikoog.
Jongeren (“meneer Joris van de radio is er óók”).
Een op een mondharmonica blues spelende burgemeester van Nederweert.
De PVV in Almere die “standpunten iets anders formuleert” dan de Grote Leider.
Proosten met SP en VVD in Amersfoort (over winkelsluiting op zondag).
Met de CDA-fanfare door Tilburg.

Krenten
Of Joris van de Kerkhof ermee in het Guinness Book zal komen, weet ik niet.
Maar 12 dagen maakte hij originele, boeiende reportages die voor mij de krenten in de Radio-1-pap waren.

Zodat na vanavond niet alleen de flyerende politici moeten afkicken maar ook ik.

Disco of nootjes (of niks)

18 maart 2014 door Jeanne Reageer

Stond Joris van de Kerkhof vorige week nog te kijken naar jonglerende PvdA-ers, nu is hij in Tilburg met de muziek van het CDA mee.
Ook deze partij kiest voor een fanfare wat misschien niet zo raar is want wie holt er nou enthousiast achter een dromerig harp spelende rattenvanger aan.

Terwijl de hoempa speelt belooft een vrouw aan een burger dat ze “ermee bezig zijn” en de woorden bezuinigen en zorg vallen.
Sybrand Buma is er ook, is Joris van de Kerkhof opgevallen.
Die merkt “een totáál andere sfeer” dan vier jaar geleden.
Toen wouen de gemeentes er liever geen landelijke politici bij hebben, nu wordt de fractieleider blij in de armen gesloten.

JvdK: “Is uw eerste echte campagne, hè, als baas van de partij.”
SB: “In die zin wel, ja.”
JvdK: “Dat betekent dat als het niet goed gaat het ook op u afstraalt.”
Daarop is het ‘antwoord’ dat het CDA zich volgens Buma aan het herstellen is.

Gezang: “Stem PvdAaaaa!”
Een rivaal komt langs.
Terwijl het CDA ijs uitdeelt.
Tegen een kind: “Wat wil jij? Disco of nootjes? Disco of nootjes? Niks kan natuurlijk ook.”
Het kind wil disco.

De hoempa hervat en de verslaggever danst in de stoet tussen politici die hij nog lijkt te kennen van vroeger.
Wethouders en de fractievoorzitter uit 1988.
Die was zelf lid sinds 1978 en hij vindt dat hij “een stuk verantwoordelijkheid moet dragen om te ondersteunen” nu “de jongere mensen inhoud proberen te geven aan het besturen van de stad”.

De huidige lijsttrekker: we zijn “activistischer” geweest.
“Straat voor straat en stem voor stem” zijn ze de burgers te lijf gegaan.
“SP-CDA” vat Joris van de Kerkhof samen.
Maar: “Nou nee, activistischer CDA, zo zou ik het liever noemen.”
En: “Met meer energie en je merkt dat dat meer energie ook losmaakt.
Bij onze eigen mensen en bij de mensen op straat.”

De hoempa zwelt aan en hé, daar loopt Buma weer.
JvdK: “Hij lijkt te zien, dat het goed is…”
Buma produceert nog een riedel over lokaal en dat er winst komt en dat hij dat steunt en boem! boem!
Rondt de harmonie fraai af.

foto: Joris van de Kerkhof

Mango’s en gewoon PVV stemmen

14 maart 2014 door Jeanne Reageer

“Heerlijke rijpe mangoooooos!”
Joris van de Kerkhof staat op de markt van Almere-Haven en flyert met de PVV.
Die partij die de Marokkanen op de boot naar het vaderland wil zetten en wiens leider *niet* mag worden vergeleken met Hitler (want dan dreigt hij met een kort geding).

Nog voor hij zijn recorder heeft uitgepakt wordt de verslaggever al aangesproken door een vrouw. Snel uitpakken dus en nú mag ze los.

“Vreselijk wat er gebeurt, ze hebben niets in de raad gedaan en ze worden beloond met aandacht door de pers.”
PVV-er mengt zich in het gesprek.
“Nee ik práát niet met u!” de vrouw klinkt boos. “Ik vind u echt niet de moeite waard om mee te praten.”
Een vrouw naar mijn hart.

Daar komt lijsttrekker Van Dijk.
“Asielzoekerscentrum dicht.” Dat mist een passerende man als doelstelling op de flyer.
Ik kan ‘m slecht verstaan op “ellende” na.
JvdK: “Wat *is* de ellende dan?”
“Stelen. Lastig vallen.”

“U pakt de folder óók niet aan?”
Joris van de Kerkhof denkt dat-ie weer een PVV-hater te pakken heeft maar integendeel.
De man heeft 4 jaar geleden op de PVV gestemd maar dat helpt niet.
Wel is het “sympathiek dat-ie de boel wakker houdt”.

JvdK tegen Van Dijk: “Hoe gaat u zorgen dat u nu wél in het college komt?”
Door de standpunten ietsje anders te formuleren.
Zo staat het hoofddoekjesverbod niet meer in het programma.
Al wil hij wel degelijk “kei- en keihard vechten tegen de islamisering in Almere”.

JvdK: “Moeten de Marokkanen hier trouwens ook weg, zoals uw leider zegt?”
“Het zouden er best wat minder mogen zijn want ook in Almere veroorzaken ze veel problemen.”

“U bent zoveel milder dan Wilders,” valt Joris van de Kerkhof op.
“Ik denk dat ik precies hetzelfde zeg, maar misschien zeg ik het wat anders.”

Nog een kiezer.
Waarom stemt mevrouw PVV?
“Sorry maar dat doe ik gewoon,” is het wat bitse antwoord.
‘Gewoon’…

Geen vuurwerk maar sensueel zuchten

13 maart 2014 door Jeanne 2 Reacties

Soms luister ik even naar de VRT om te kijken wat onze zuiderburen het grootste nieuws bij óns vinden.
Goeie kans namelijk dat ze dan ónze Joris van de Kerkhof opdracht geven er iets ‘voor België’ van te maken.

Vandaag is vuurwerk ons grootste nieuws.
Dat we dat toch eens moeten beperken.

“U krijgt dat verschrikkelijke geluid niet te horen” begint Joris van de Kerkhof zijn reportage waarmee we meteen weten aan welke (goede) kant *hij* staat in de discussie.

Een chirurg (“dit is oorlogsmateriaal in mijn ogen”) beschrijft afgerukte handen, Aboutaleb wil – aha! dát is natuurlijk de link – “de Belgische situatie”.

Robbie (15).
We horen eerst een opname van begin januari “onder de pijnstillers”. Komt moeilijk uit z’n woorden.
Hij beschrijft knal, bloed, gillend rondrennen: hand ernstig gewond.
Toch, hoort de verslaggever hem nú zeggen, wil hij dit oudjaar wéér vuurwerk gaan afsteken.
Wat als het aan zijn moeder ligt niet gaat gebeuren.
Die zou vuurwerk liefst helemaal verbieden.

Het nieuwe plan in Nederland, legt Joris van de Kerkhof de Belgische luisteraars uit, is van 11 tot 1 “precies een uur vóór en een uur ná het ontkurken van het nieuwe jaar”.
Wat een mooie woordvondst, denk ik, dat ‘ontkurken’.
JvdK: “En dat kan, zie ik op een Belgische site, heel zachtjes.”

Nóóit aan de kurk draaien, legt een Vlaamse stem me uit.
Maar: aan de fles.
“Aha” zegt een andere man alsof hem groot nieuws gewaar wordt.
Het gaat over champagne.
Záchtjes draaien aan de fles en dan… gesis…
De Vlaming: “Ik noem dat … een sensuele zucht.”

JvdK: “Dat is dan de volgende Belgische situatie die in Nederland ingevoerd kan worden.
Nog veel te leren hier.”

Wat een mooi spelen met teksten en woorden en geluid.
Dat overgaan van het vuurwerk (dat we dus gelukkig niet hoorden) via praten erover naar de Vlaamse opening van de fles – ik zag het niet aankomen.
En ook wanneer ik het een tweede keer beluister laat ik me er weer aangenaam door verrassen.

vuurwerk vrt