De Koude Kalkoen

Sven Kockelmann

Een smartphone en een baal stro

door 4 Reacties

Dát is fijn wakker worden: de plofkip verdwijnt uit de supermarktschappen.
In 2020 (of eerder).
En in 2015 krijgt-ie al een fijn leven.
Met meer ruimte en strooisel. Verder komt er een nieuw ras dat langzamer groeit.
Dat heeft het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel besloten.

Een uur later legt Hanneke van Ormondt van Wakker Dier uit waarom er te vroeg is gejuicht.
De supermarkten kunnen nog 7 jaar stunten met kip en de beloofde verbetering van het kippenleven komt uit een smartphone meer aan ruimte en een baal stro.
Sterker: er was in een eerder overleg méér beloofd en dit is eigenlijk een stap terug.

Klopt dat? Is een belofte gebroken?
Lara Rense wil het weten van Ben Dellaert van het Productschap Pluimvee en Eieren die geen ja en geen nee zegt (dus: ja) en het houdt op “een zo optimaal mogelijk compromis voor mens en dier en milieu”.
En dat van die “smartphone en een baal stro” klopt óók althans Dellaert spreekt Marcel Oosten niet tegen wanneer die dat voorlegt.

En *is* dit wel het eind van de plofkip?
Nee.
Want 70% van de in Nederland gefokte kippen is voor de export en zolang de buitenlandse afnemers niet piepen gaan de Nederlandse kippenhouders gewoon op de oude voet door.

Sven Kockelmann belt Frank Dales van de Dierenbescherming.
Die zit, vertelt hij, “tussen Wakker Dier en de supermarkten in”.
Want dit is “een stap in de goede richting en de uitdaging is of je kunt blijven lopen”.

Nu, rekent Dales voor, zitten 21 kippen gepropt op 1 vierkante meter en in 2015 wórden dat er … 19!
Terwijl – nog steeds Dales – “wetenschappelijk is aangetoond” dat het er maximaal 15 moeten zijn en liefst 12.
Toch: hij heeft “goede hoop”.

Zo’n slappe reactie maakt weer eens duidelijk hoe noodzakelijk de aanpak van Wakker Dier is.
Naming and shaming werkt toch een stuk beter dan dat ‘goed gedaan jochie nu nóg een klein stapje en in 2020 praten we verder’.

Geen geraniums maar dossiers

door 5 Reacties

“Hébt u geen geraniums?!”
Dát lijkt Sven Kockelmann een dolkomische opening van het gesprek met de 75-jarige Hans van Eck die over een maand wordt beëdigd als advocaat.
Hij moet er dan ook vooral zélf erg hard om lachen.
“Nee gelukkig niet,” antwoordt Van Eck.
Wat hij wel heeft? Dossiers.

De man heeft anderhalf jaar strijd gevoerd omdat de Orde van Advocaten hem te oud vond om advocaat te worden.
Had te maken met zijn leeftijd én omdat hij gaat werken als eenpitter en dus met een buitenpatroon.

“U was rechter.”
Zegt Sven Kockelmann maar dat ligt anders.
Van Eck was ingenieur en rechter-plaatsvervanger: “Dan word je ingeschakeld voor zaken waar jij inbreng kunt hebben.”
Dús, concludeert de presentator, “heb je wel verstand van het rechtboek van strafrecht…”
Dat niet (en bovendien is het wétboek).

“Hebt u geen vakantieplannen en geen gezellige vrouw!”
Sven Kockelmann heeft er nog steeds schik in.
Maar Van Eck, een niet alleen slimme en energieke maar ook érg vriendelijke Brabander, laat zich er niet onder krijgen en stelt ons gerust dat hij die wél heeft.

SK: “Wanneer is uw eerste zaak?”
In de rechtszaal bedoelt hij.
Van Eck legt nog steeds vriendelijk uit dat zaken niet per se voor de rechter hoeven komen.
SV: “Maar als je advocaat bent geworden wil je toch in die toga met dat befje voor gaan pleiten?!”
Van Eck (nogmaals): “Niet iedere zaak wordt afgewikkeld met een pleidooi.”

Waarop de presentator: “Dus alle ouderen die niet meer aan de bak komen – word advocaat!”
Misschien niet álle ouderen, Sven Kockelmann.
Aangezien kennis van het recht een basisvereiste is schat ik jouw kansen tzt niet erg hoog in.

Vuilspuiterij en de inner bitch

door Reageer

“Voor de luisteraars is het misschien interessant” zegt de burgemeester van Texel, Francine Giskes, tegen Rik van de Westelaken, dat “over de rug van Johannes” (de bultrug) eigenlijk werd gevochten over hoe je zeehonden moet opvangen.
Waar Ecomare en Lenie ‘t Hart verschillend over denken.

Heeft ze contact gehad met Lenie ‘t Hart, vraagt de presentator.
Giskes: “Is altijd boeiend, hè, wie de echte deskundige is. Zet tien deskundigen bij elkaar en je hebt tien meningen.”

Waarna ze ‘t Hart verwijt dat die niet bij Johannes is geweest (tja – gebiedsverbod?) en dat Marianne Thieme op weg was maar (door het weer gedwongen) is omgekeerd.
“De beste stuurlui staan aan wal” oordeelt de burgemeester die geen poging doet haar inner bitch te verbergen.

Wat een contrast met Marianne Thieme die rustig aan Sven Kockelmann uitlegt waarom zij een protocol wil voor gestrande zeezoogdieren en wat dat protocol moet behelzen.

De burgemeester van Texel, houdt Kockelmann haar voor, heeft het over “vuilspuiterij”.
Waarop Thieme (beschaafd): “Het zou ontzettend jammer zijn als we nu met modder gaan gooien.”
En wat ook jammer is: “Dat Lenie op zaterdagavond gaat bellen met de burgemeester en die gooit de hoorn erop – dan wordt het door emotie beheerst.”
Zie je wel: bitch, die Giskes.

De presentator, die de voorvrouw van de Partij voor de Dieren met meer égards behandelt dan ik bij gesprekken van hem gewend ben, wil er nog wel op wijzen dat medewerkers van Ecomare via twitter zijn bedreigd en aangifte hebben gedaan.
Terecht, vindt Thieme. De aangifte.

SK: “Toch wel gek, om een gestrande walvis.”
MT: “Het is van belang dat mededogen voorop blijft staan en het is geweldig dat mensen zich willen inzetten voor alle levende wezens en dat we blijven samenwerken.”

Zo doe je dat dus, je mening in redelijkheid verpakt ventileren.
Marianne Thieme heeft vast ook een inner bitch maar tjonge, wat weet ze die handig in te zetten voor de goede zaak.
Met dat slimme en-passent-je over de burgemeester en de erop gegooide telefoon.

Code Oranje!

door Reageer

Code Oranje!

Lara Rense is extra vroeg op het werk, Maino Remmers krijgt als opdracht ‘hoe beleeft Rotterdam dit noodweer’, Roel Pauw doet -ook extra vroeg- verslag van zijn tocht met de auto van Amersfoort naar Amsterdam.
En Willemijn Hoebert beleeft haar finest hour door hollend van studio naar studio op de radio en op tv en dan weer op de radio te vertellen over de sneeuw die is vertraagd maar er écht aankomt en dan lang zal blijven vallen.

Beetje jammer voor het Radio 1 Journaal is dat áls er al rampen gebeuren, dit na de uitzending zal plaatsvinden.
Okee, een vrachtwagenchauffeur heeft wat auto’s gezien die van de weg zijn geraakt. En een garage kan de winterbanden niet aanslepen.
Winterbanden waarvan Lara Rense veronderstelt dat die ons worden aangepraat: “En ik laat me niks aanpraten.”

Roel Pauw rijdt sneller dan normaal naar Amsterdam, pas om een uur of acht stelt hij vast dat het “nu behoorlijk hard sneeuwt”.
Jozephine Trehy treft op Utrecht CS mensen die “goed zijn voorbereid” en extra vroeg van huis zijn gegaan.
De NS heeft slechts 1 probleem gehad (een wissel) maar wat niet is kan nog komen, voorspelt de voordvoerder.
Alleen op Schiphol is het ellende omdat slechts 1 baan wordt gebruikt en 1/3 van de vluchten is geannuleerd.

Lara Rense presenteert drieëneenhalf uur als een vrolijk spinnetje in het winterse web, is zeer actief op twitter en laat foto’s gewoon naar haar eigen twitteraccount @Laradio sturen ipv naar die van de NOS.
Waarna ijverige redacteuren ze op een Sneeuwkaart zetten waarop we moeten klikken.

Om half tien is Lara klaar en gaat ze sneeuwballen gooien en ze wil best wachten totdat Sven Kockelmann klaar is zodat die om half elf ook mee kan doen.
Kockelmann maakt niet de indruk dat hij dat gezellig vindt, maar die maakt eigenlijk zelden de indruk dat hij iets gezellig vindt.

Voxpop-pop-pop

door Reageer

Voor de verkiezingen hadden we peilingen.
En duiders van peilingen.
En op Radio 1 érg veel voxpop.

Want wát zou de eenvoudige medemens die op straat een microfoon onder de neus krijgt geduwd toch bewegen om te neigen naar een bepaalde politieke partij.
En (spannend!): hóe zweeft de zwever?
Niet zo spannend: die ouwehoerde in die microfoon er lustig maar weinig samenhangend op los.

Toen kwamen de verkiezingen.
En vroegen verslaggevers ‘hebt u gestemd’ ‘gaat u stemmen’ ‘wat hebt u gestemd’ en: ‘waarom’.
O ja – en natuurlijk: wanneer hebt u besloten wat u ging stemmen.
Enkele tientallen medemensen onthulden hun zieleroerselen en deelden met ons hun motivatie.

Nu heeft het volk via de stembus gesproken.
En begint het schamperen op de peilers.
En het speculeren over hoe-nu-verder.

Wat gewoon doorgaat: het de microfoon voorhouden aan de medemens.
Omdat Sven Kockelmann en Felix Meurders in een gezamenlijke uitzending met de NTR Naeeda Aurangzeb natuurlijk óók iets te doen moeten geven.
Zodat die argeloze bezoekers van de Ouderenbeurs vraagt waarom een man stemt op een one issue partij als de CU.
En zich verbaast dat een andere bezoeker heeft nagedacht over wat hij zou gaan stemmen.

Popperdepop.