Dadelijk in het mediaforum.. “Luisteren ze mee” vraagt Jurgen van den Berg.
Om ‘ze’ vervolgens aan te kondigen als blond animals. Want: “zo worden ze genoemd.”
Ze… Marianne Zwagerman “en…” (stilte).
Blik in de rondte. “Hoe heet ze….”
Tegen de nieuwslezer: “Help me even, Dorald.”
‘Ze’ heet Wouke van Scherrenburg.
Aha.
En óf de animals luisterden niet óf ze verkozen op dit moment niet in te gaan.
Moeilijk plaatsbare asielhonden worden in Vught gekoppeld aan gedetineerden.
Die verzorgen en trainen ze zodat ze na 3 maanden hopelijk wel een baas vinden.
“Jouw energie en zijn energie moeten een beetje matchen” zegt een vrouw. Het zijn honden met stress. Vaak ook mishandeld. Nu opgesloten. Daar hebben de gedetineerden begrip voor, dat gevoel van opgesloten zijn.
Voor de hond is het érger, zegt een man, “want die weet niet waaróm.”
Groot succes dit experiment, honden happy, gevangenen happy, experimenteerders happy.
Minder happy is -vreest men- Happy Feet.
Er zijn, vertelt Dorald Megens om 12 uur, “al drie dagen geen signalen meer van het zendertje”. Dat zendt alleen als de pinguïn boven water is. Het kán dus zijn afgevallen en nu op de zeebodem liggen. Wat ook kan: Happy Feet is niet meer in leven.
Hè nee! Maar wat vertelt de nieuwslezer het mooi. Ons langzaam voorbereidend op het waarschijnlijk toch slechte nieuws.
Dan het AD. De kop: Is Happy Feet opgegeten? In de lead: Is Happy Feet een Happy Meal geworden?
Nare sensatiepers!
24.000 kippen zijn verbrand (of gestikt) in Rucphen.
Dat zit in het Nieuws van half acht en het gaat als volgt.
Dorald Megens (na ‘minder gas verbruikt’ en ‘Libië’): “Dan West-Brabant, in Rucphen, daar is een kippenboerderij door brand verwoest.
De politie.”
Vrouwenstem (van die politie): “Het gaat om een loods die 24.000 kippen huisvest.
De loods kan als verloren beschouwd worden. De kippen hebben het niet overleefd.”
Verder, vertelt ze, voorkwam de brandweer dat de brand oversloeg naar het ernaast gelegen woonhuis.
En, vervolgt de nieuwslezer, er was veel rook, omwonenden moesten ramen en deuren gesloten houden en kampeerders verderop zijn gewaarschuwd.
In Eindhoven (nieuw onderwerp) zijn leraren onwel geworden.
24.000 individuutjes, want dat zijn kippen als je ze leert kennen anders dan als kiloknaller in de supermarkt.
Gehuisvest in een loods die wanneer er brand uitbreekt meteen helemaal in de hens gaat omdat je een dier immers niet beter hoeft te beschermen dan een rol wc-papier – om met Wakker Dier te spreken.
Een halve minuut tussen andere berichten.
Volgende week een andere schuur.
Wat pas nieuws zou zijn als op ‘brand in kippenboerderij’ zou volgen: de brandweer is erin geslaagd vrijwel alle bewoners in veiligheid te brengen. Sommige hadden ademhalingsproblemen maar na een bezoek aan de dierenarts konden ze weer naar huis.
Naar een ander huis. Met een vrije uitloop dit keer.
Nog zo’n Dorald-Megens-snoepje.
Een Italiaanse politicus heeft in Zweden drie dagen in de cel gezeten.
Nee, geen fraude. Nee, niet met z’n dronken kop een ongeluk veroorzaakt.
Picture this.
De man is in Stockholm met zijn gezin op vakantie.
Ze gaan een restaurant binnen en dan begint zijn 12-jarige zoon hard te schreeuwen. Zodat de politicus uithaalt en de kleine etter “een oorvijg” (Dorald Megens) geeft.
Dat doet een aardige ouder natuurlijk niet maar in Zweden is het slaan van kinderen bij de wet verboden.
Dús grijpen twee Zweden die het zien gebeuren hun mobieltje en toetsen de plaatselijke 1-1-2 waarna de corrigerende tik de Italiaan op drie dagen op water en brood komt te staan (ipv rustig eten in dat restaurant).
Mooi item voor de EO-opvoedster: wat zou ú doen als uw kind in een restaurant zo erg zit te klieren dat andere mensen er last van hebben, hoe hard mag je straffen (als vader en als staat) en hélpt straffen überhaupt.
Dorald Megens heeft ons toch maar weer mooi aan het denken gezet.
Een bijzonder bericht tussen de oorlogen en economische zorgen: aan nieuwslezer Dorald Megens kun je het overlaten.
Vandaag verrast hij ons met een 90-jarige vrouw die in Florida opgewekt langs een watertje loopt te wandelen.
Maar dan.
Een alligator van twee-en-een-hal-ve meter (o, gruwel!) kruipt het pad op. Zie het voor je: stap, stap, waggel, waggel met die fraaie heupbewegingen die die dieren maken.
De onverlaat grijpt de little old lady en sleurt haar richting poel.
Maar! De krasse knarrin verzet zich heftig (you go, girl!) en dan stopt een automobilist die haar te hulp schiet (zie je wel dat er nog helden zijn) en haar ontrukt aan de scherpe tanden van het monster. Dat afdruipt.
See you later, alligator!
De vrouw leeft nog maar is niet onbeschadigd gebleven.
(je kunt niet alles hebben)