Hét thema van de uitzending is: arme mensen nemen niet de medicijnen die ze nodig hebben en gaan niet naar de specialist voor nader onderzoek of verdere behandeling.
Ze ‘mijden zorg’.
Div gesprekken hierover en Jozephine Trehy op pad als avond-Filiaalhouder aka ‘live verslaggever’.
Even na zes uur.
Tim Overdiek: “Jozephine, hoe kan dat toch? Sommige medicijnen heb je toch nodig?”
JT: “Ja dat zou je wel zeggen, hè. En dat hoor ik ook van mensen hier in de buurt.”
Bandje met eerder opgenomen kwoots van de man en de vrouw in the street.
JT: “Ja dit zijn mensen die het zich kunnen veroorloven maar je hebt ook oudere mensen die van 50 Euro pw moeten rondkomen en dan is een tientje best veel.
Eerder was ik bij een huisarts en die ziet dat in de praktijk.”
Bandje met fragmenten van gesprek met die huisarts.
TO: “Jozephine, het gaat dus vooral over mensen met een laag inkomen.
Heb je het ook met dokter gehad over de gevolgen voor de toekomst als mensen niet slikken?”
TO: “Ja, hij zegt dat mensen met lager inkomen korter leven en hij is bang dat dat door deze ontwikkeling nóg korter wordt.”
TO: “Morgen meer bij Lara en Marcel, Jozephine, dankjewel.”
Ik moet denken aan wat Giselle van Cann (die van gáán met die muziek) zei tegen Govert van Brakel.
Dat ze ging vergaderen over of er kon worden bezuinigd op de live verslaggevers.
Het kán zijn dat Jozephine Trehy daarom de fragmenten die ze wou laten horen vast had opgenomen en keurig uit de rest geknipt waarna Tim Overdiek de ‘vertel eens verder’-vragen kon stellen zodat zij het bandje kon draaien.
Maar als je tóch een live verslaggever op pad stuurt – waarom die dan niet ook *live* laten opereren?
Dat is toch juist de lol van de live journalistiek?
Of kan Jozephine Trehy dat niet.