Zo ga je deze presentator van Goedemorgen Nederland toch een beetje anders zien.
Sven Kockelmann
Een beetje raar eigenlijk
Ik heb al jaren “zo’n handig mannetje” voor mijn belastingaangifte dat -ook heel handig- steevast uitstel voor me vraagt tot september.
Ik zit dus niet met gespitste oren nu Radio 1 vandaag heeft uitgeroepen tot Blauwe vrijdag en in alle uitzendingen ruim, zéér ruim aandacht besteedt aan de belastingen.
Toch weet het Radio 1 Journaal me te verrassen met enkele boeiende, wat algemenere discussies over het onderwerp en hád Goedemorgen Nederland ook interessant kunnen zijn als Sven Kockelmann niet overal zo hijgerig en hard om zichzelf lachend doorheen had menen te moeten tetteren.
Maar dat doet hij altijd en door álles dus dat is niet nieuw.
Meest frapppant tot nu toe zijn de studenten van de Haagse Hogeschool die voor mensen die daar behoefte aan hebben het belastingformulier invullen. Oudere vrouwen (zonder eigen “handig mannetje”) en oudere mannen. Bij wie Filiaalhouder Maino Remmers “even meeluistert”.
Student Delano James vertelt over “een apart geval” waarmee hij zojuist van doen heeft gehad.
Een mevrouw werkt als freelancer en geeft tekencursussen. “Maar ze had wel drie panden en die verhuurde ze ook en ze had een half miljoen aan onroerend goed en op een paar banken had ze zeventigduizend gulden staan.
En toen moest ze terugbetalen omdat ze zoveel tegoed had en toen kwam ze van ja, ja, de huurders betalen niet en ik heb een dochter waarvoor ik moet zorgen. En ik dacht mevrouw waarom klaagt u zoveel en met allerlei onrelevante dingen kwam ze. Ik vond het een beetje raar eigenlijk.”
Ik vind het ook raar. Dat zo’n student niet snapt dat hij als student een (afgeleid) beroepsgeheim heeft.
En dat zelfs als hij dat *niet* zou hebben er ook nog zoiets is als fatsoen: al is de klant nog zo ‘raar’- je gaat niet over haar lullen.
Niet op verjaardagsfeestjes en niet tegen die leuke meneer van de radio die je tracteert op je eigen 3 minuten fame.
Anderszins
Sven Kockelmann kondigt aan wat er in zijn programma zit.
Hero Brinkman, spreekrecht voor slachtoffers in het strafproces.
“En die man in Toulouse.
Als die man wordt opgepakt of anderszins te grazen wordt genomen hoort u dat ook.”
“Te grazen wordt genomen.”
Bedoelt de rap pratende presentator iets als ‘afgeknald’?
Graafmachines voor “een hond of twee poezen”
Op het voormalige terrein van de Hell’s Angels bij Amsterdam wordt door de politie gegraven met een grote machine.
Er komt zelfs een nóg grotere machine aan. Speurhonden zijn er ook.
Iets *zien* (behalve de machines en de honden) kan Renet Ponsen van AT5 echter niet, vertelt ze Sven Kockelmann, want er staan zwarte schermen.
Wat, o wát zoekt de politie?
De verslaggeefster weet het niet. Want de politie wil niets zeggen.
Ze heeft gepraat met onwonenden. Die veronderstellen (zeggen ze) dat het gaat om “een hond of twee poezen”.
Maar dat zeggen ze, denkt Renet Ponsen, omdat ze er schoon genoeg van hebben. Dat gedoe om die Hell’s Angels.
Wat denkt *zij*, wil Sven Kockelmann weten.
De verslaggeefster denkt: “een lijk in de kast”.
Aha. Dat kan inderdaad grote graafmachines verklaren.
Als de Hells’s Angels voor vertrek die kast dus eerst hebben begraven.
Ook interessant: de tekst van de buren.
Een hond of twee poezen.
Niet: een hond of een poes.
Nee: één hond of twéé poezen.
Alsof een hond meer waard is dan een kat.
Het dubbele om precies te zijn.
Dus
Gonoerro is steeds slechter te behandelen.
De gonokokken worden resistent tegen antibiotica.
Vooral, vertelt hoogleraar Jan van Bergen, “mannen die seks hebben met mannen” hebben er last van.
“Homoseksuele mannen dús” concludeert Sven Kockelmann.
Dus.
En Jan van Bergen, die is -kondigt Kockelmann af- “bijzonder hoogleraar Hiv en Soa in de eerste lijn, zoals dat heet.”
Zoals dat heet.
Dus.