Zondagochtend is voor mij Vroege Vogels, dat me vandaag langzaam de ochtend invoert met mollen en vossen en korhoenders en vlinders en duurzaamheid en bomen die behouden blijven of juist dreigen te worden gekapt. En last but zeker niet least de Fenolijn met als we mazzelen frater Willibrordus.
Sinds een week hoor ik radiospotjes waarin wordt aangekondigd dat Vroege Vogels een keer door kinderen zal worden gemaakt. Opgewonden kinderstemmetjes met veel Gooise R’s. Vanochtend ook in de uitzending: “Wakker worden ouwe vogels!” “Stil meneer koekepeer!” “Wij vinden dat op zondag veel teveel krasse knarren…” “Wij nemen de macht over!”
Kinderen tussen 8 en 14 die veel van dieren weten óf een keer een radioreportage willen maken, kunnen zich aanmelden op de site. En dan: “Vet cool!”
Waarom stoort me dit zo. Eerst dacht ik: omdat ik niets met kinderen heb. Maar niet alle kinderen die ik op de radio hoor halen me het bloed onder de nagels. Het is dat toontje. Dat eisen, dat schelden (want ‘krasse knarren’ en ‘meneer koekepeer’ zijn neem ik aan niet bedoeld als complimenten).
Presentator Menno Bentveld (Andrea van Pol is er helaas niet) belooft tzt een “unieke uitzending” waarnaar hij -zegt hij- graag zal luisteren. Ik ben benieuwd hoevelen dat mét hem zullen doen en wie dat dan zijn. Kinderen? Misschien. Volwassenen die kinderen snoezig vinden? Zou kunnen.
Deze krasse knar zal er in elk geval niet bij zijn.