Lara Rense
Een heerlijke jongen om in de klas te hebben
Soms hijgen radioverslaggevers om duidelijk te maken dat ze een berg beklimmen. Hijg-hijg, tjonge wat is dit zwaar, wat is dit *steil*.
Vandaag hijgt Joris van de Kerkhof omdat hij om kwart over zes al enthousiast met technicus Ronald aan het voetballen is op het Arjen Robben veldje in Bedum. Waarbij de passes die hij in zijn hoofd heeft (zoals vaker) in de praktijk anders uitpakken. Herkent (voetbalster) Lara Rense dit? Ze herkent het.
Arjen Robben is geboren in Bedum. Hij was, vertelt een onderwijzer “een echte kwajongen, een heerlijke jongen om in de klas te hebben”.
JvdK: “Heeft-ie iets typisch van de streek?”
Doorzettingsvermogen, weet een vrouw. Zelf heeft zij dat ook.
De plaatselijke voetbalclub spint garen bij het succes van onze nationale held. Omdat ze bij elke transfer 0,25% krijgen van de transfersom en bij een voetballer als Robben loopt dat op tot nu al 200.000 Euro.
Het centrum van Bedum ziet er in de ogen van de Filiaalhouder mooi uit “zeker met de zon” (ja!!) en: “mevrouw, kunt u omschrijven hoe u eruit ziet?” Nou – oranje. Want: “Dat hoort wel zo” waarna Joris van de Kerkhof de dorpelingen even totaal in verwarring brengt door te doen of het hele WK hem tot nu toe geheel is ontgaan.
Om tenslotte ook Marcel Oosten te verwarren door te onthullen dat je in Bedum je helemaal kunt laten ontharen. Tegenover het Robben-café.
Dat was ‘m dan – het laatste Joris-van-de-Kerkhof-Filiaal van deze week en als ik goed ben geïnformeerd ook van deze zomer.
Even niet aan denken, dat ‘voorlopig laatste’ maar nagenieten van hoe leuk het was.
Met de zon.
Fatsoenlijk en goed opgeleid zwijnen schieten
Opnieuw zijn er teveel wilde zwijnen op de Veluwe en opnieuw trekken de jagers opgewekt de natuur in om 4000 van de 5000 af te schieten. Zéér goed opgeleid zijn ze, die jagers. Niet alleen kunnen ze schieten (pang!), ze hebben ook hard gestudeerd om een baby-zwijntje van een moederdier te onderscheiden.
Zodat gedeputeerde Harry Keereweer op Marcel Oostens: “Houdt u wel een beetje in de gaten dat het fatsoenlijk gebeurt” ja, hoor kan antwoorden.
“De populatie groeit steeds weer, hoe kán dat nou?” vraagt de presentator nog. “Is er geen andere manier?” wil Lara Rense ook weten. Maar *nee* zegt Keereweer. En: het moet. Want de zwijnen steken wegen over en veroorzaken ongelukken. Ook eten ze hun buikjes rond bij boeren en -érrug!- ze ploegen keurige tuintjes om. Dat laatste pas als de akkers op zijn, maar toch – we moeten er niet aan denken.
Nou, bedankt, doen de presentatoren.
Die de steeds terugkerende discussie dat afschieten juist leidt tot méér biggen blijkbaar hebben gemist of niet zo relevant vinden.
Leven tussen de ventilator en de afzuigkap
Een drachtige geit ziet Marc-Robin Visscher.
In de verte hinnikt een paard. Dan kraait een haan.
De Filiaalhouder is in Zuidhorn in Groningen waar bewoners klagen over een bromtoon.
“Levensontwrichtend.” “Alsof er een grote vrachtwagen in je huis staat.” “Onleefbaar.”
Niet iedereen hoort het. Zodat iemand twittert of de klagers mogelijk ‘tinnitus’ hebben. Daar zijn ze op onderzocht en nee, dat hebben ze niet.
Vandaag gaat het Luchtvaartlaboratorium testen. Onafhankelijk. NAM en Gasunie (die volgens de bewoners de brom zouden veroorzaken) werken mee. Aan het onderzoek. Niet aan de uitzending.
De eigen Radio 1 Journaal-technicus, Martin, heeft ook getest. Gevoelige microfoon en ja, het is duidelijk te horen: een zeer irritante bromtoon. Geen wonder dat mensen om te slapen tegengeluid nodig hebben. Eén vrouw slaapt met een zeeruisgeluid. Een andere vrouw: “Ik leef tussen de ventilator en de afzuigkap.”
“Als je stil bent, hoor je altijd wat,” zegt Marc-Robin Visscher. “Ik hoor tenminste altijd wel wat.”
Lara Rense: “Jij práát altijd, Marc-Robin.”
Waarmee de Filiaalhouder het ‘kan doen’.
Ik zou zeggen: regeren
“Boerendochter’ Gerda Verburg ken ik niet als iemand die zich erg sterk maakt voor (bedreigde) dieren. Dit blijkt anders te liggen wanneer het geen boerderijdieren betreft waaraan een economisch kaartje hangt, maar walvissen – waaraan de Nederlandse met handelsgeest behepte ondernemer toch niks verdient.
Gerda Verburg is tegen het slappe plan van de Internationale Walvisvaart Commissie om Japan, Noorwegen en IJsland ‘een beetje’ walvissen te laten vangen. Het zou niets oplossen, legt ze uit. En: “Liever geen oplossing dan een valse oplossing.”
Lara Rense: “Is dat niet vreemd, u weet wat het probleem is, maar u kunt er niets aan doen.”
De demissionair minister kan het niet ontkennen. Toch wil ze de Cie niet opheffen (“dan heb je helemaal niets meer”). Nu die deze week in Agadir bijeenkomt, kan er misschien worden gewerkt aan het versterken van de bevoegdheden. Die heeft de commissie nu nl amper /niet.
Verder: “Je móet blijven praten, anders worden de zeeën en oceanen zeer zeker leeggevist.”
Waarna Lara Rense (ijzer smedend) overgaat naar de formatie.
“Heeft het uw zegen. Paars Plus?”
“Als er een goed programma komt” luidt het antwoord. In dat geval is het “van belang voor het land”.
Verburg: “Dan zou ik zeggen: regeren!”
LR: “Volgens mij heeft het uw zegen.”
Dat denk ik ook. De vraag is alleen waaróm? In het belang van natuur en milieu en de dieren?
Dan moet Gerda Verburg opeens wel érg zijn veranderd.