De Koude Kalkoen

Het Filiaal

Iets met peren

door Reageer

De perenoogst dreigt te mislukken en dat is, begint avond-Filiaalhouder Marc-Robin Visscher “puntje-puntje met peren”.
“Appels met peren” neemt Lucella Carasso hem wat van de spitse wind uit de zeilen.

De vorst heeft de peren de das om gedaan.
De bomen stonden net leuk in knop toen het tot wel twintig graden ging vriezen. De knoppen bevroren en daarom nu: geen bloesem. Zegt de Nederlandse Fruittelersorganisatie die een persbericht heeft doen uitgaan wat dit tot (bijna) de-dag-van maakt en dus een Filiaalhouder zich naar de sector doet spoeden.

Marc-Robin Visscher gluurt door een raam en ziet iets dat hem doet denken aan “een wildwaterbaan in een pretpark”. Zaten de presentatoren daar wel eens in? “Ja-ha!” roept Lucella Carasso enthousiast uit. Maar: “pas *jij* er niet in?” waarbij ik blije beelden in de fantasie krijg van een Filiaalhouder roetsjend tussen de Conférence peren.
Helaas, hij wil niet.
“Kijk ook even hoe het met de appels is,” krijgt Marc-Robin van Lucella als opdracht.

Dat valt nog niet mee want Jan de Vries van een fruitgroothandel blijkt een filosofisch figuur met teksten als “de natuur beslist wat er gebeurt” en “de toekomst zal het uitwijzen”.
Zodat “onze eigen Flipje” (koosnaam van Lucella voor MRV) zelf óók maar Flipje in de strijd gooit met “gaat Flipje het verder moeilijk krijgen” waarop De Vries: “die is naar Breda”.
MRV: “Zijn geest waart rond” en “u bent zelf ook een beetje een soort Flipje”.
Maar: niks.

“Krijg je wel een emmertje peren mee naar huis?” vraagt Lucella Carasso nog.
Nee. Want de peren gaan “op reis” naar allerlei landen. Zodat Marc-Robin ze bij de eigen supermarkt zélf moet kopen voor € 1,19 per kilo.
“Ooh…” leeft Lucella Carasso, érg leuk interactief met de Filiaalhouder, mee.

“Ik ben echt van de NOS!” “Dat mag ik hopen”

door Reageer

Goed bedoeld, het Filiaal over oude mensen die in hun huis worden overvallen en wat ze kunnen doen om het te voorkomen.

Maino Remmers noemt de aanleiding (81-jarige man maandag in Capelle gedood door overvaller) en gaat zich dan ‘binnenpraten’ bij een bejaarde vrouw in de Amsterdamse Jordaan. Dat valt nog niet mee want de vrouw zit achter drie sloten maar verder is ze bepaald niet het stereotype bange oudje hoewel de Filiaalhouder haar eerst wel zo toespreekt: “Tis alweer daglicht, hè, valt wel mee, hè, is niet zo eng, hè?”
MR: “Ik ben echt van de NOS, hoor!”
Vrouw: “Dat mag ik hopen want ik zit op u te wachten.”

Op de gang (“ik hang nu in uw raam”) leunt Maino Remmers in het slaapkamerraam van een man die vandaag 87 wordt: “Namens de hele NOS en iedereen die luistert – gefeliciteerd.”

Een politievrouw geeft tips waarmee de bejaarde, niet zo snuggere (of overmoedige) luisteraar haar/zijn voordeel kan doen. Nooit zomaar opendoen, altijd vragen “wie bent u wat komt u doen”, kijken voor je open doet, geen pakjes accepteren als je niets verwacht en nóóit pinnen en al helemaal niet je pincode afgeven. Legitimatie vragen. En verlaag je opnamelimiet voor als het toch misgaat.

Een opmerkelijke tip wanneer je een onverwacht persoon aan de deur krijgt: bedenk een smoes om iemand te fotograferen.
Dit zie ik niet direct voor me. Wat zeg je dan “leuk voor op m’n Facebook” of “voor twitter”?

Allemaal goed bedoeld maar wel zéér veel herhalingen.
En niets over: wat als iemand al binnenstaat (al dan niet door je eigen stomme schuld) en het mis gaat. Alarmsysteem naar de buren? Knop die een enorme loei doet afgaan? 112 onder sneltoets van je telefoon?

Geen idee of die dingen helpen of dat iets anders helpt.
Maar alleen maar “doe niet zomaar voor iedereen open” – tja.
Dat weet iedereen toch al?

Promo voor het Rondeel-ei

door Reageer

Lastig, hoor! In de supermarkt weten welk ei je moet kiezen!
Marc-Robin Visscher vindt het een gróót probleem en lost dat op met een Filiaal dat 1 grote reclamespot is voor het Rondeel-ei.

Gerard Brandsen laat hem trots zijn Rondeel-schuur zien.
Waar de kippen kunnen rusten en slapen en leggen en in een uitloop zich gedragen als echte kippen (schrapen en zandbad nemen) en in een kleine buitenren (een volière) nóg meer de pootjes strekken.
Érg diervriendelijk, benadrukt hij. Vandaar ook drie sterren van de Dierenbescherming.

De Barneveldse kippenboer heeft ook nog een andere schuur. Waar kippen op elkaar zitten.
Ach jee, waarom mogen die niet leuk vrij kipje zijn? Omdat die “traditioneel” worden gehuisvest. Bovendien wil hij het zo te horen daar liever niet te erg over hebben.

Sijas Akkerman van Natuur en Milieu is ook zeer te spreken over het Rondeel-ei.
Hij raadt ons aan voortaan niet meer op het ei te kijken welke code erop staat (aangezien op Rondeel code 2 staat = schuurei) maar op het doosje. Want daar staan bij Rondeel de drie sterren van de Dierenbescherming.
Zéér terloops mompelt hij iets over Eko-eieren die wel oké zouden zijn. Meer dan terloops hoeft ook niet want dit is geen Filiaal over verschillende eieren, dit is een promo voor Rondeel.

Toch fijn natuurlijk: aandacht voor kippenwelzijn. Ook al is die aandacht niet perfect.
Dan zakt Marc-Robin Visscher volledig door het ijs met zijn reactie op het nieuwsbericht over de vrachtwagen met kippen die is gekanteld waardoor honderden kippen op de snelweg zijn beland.
“Dat zijn op slag vrije-uitloopkippen geworden, haha!” doet de Filiaalhouder.

Iemand die zo over kipjes praat kan het volgens mij geen bal schelen welke eieren hij eet.

De radio uit na de radiodeur

door Reageer

Amnestie voor de verdachten van de Decembermoorden ja/nee.
Marc-Robin Visscher gaat naar Radio Mart waar hij, vertelt hij, “kind aan huis” is.
Want wanneer er iets gebeurt in Suriname, gaat de Filiaalhouder bij dit radiostation op bezoek.

Het begint al goed: een *radiodeur*.
Pie-iep doet de deur van Radio Mart. En stap-stap-stap! gaat Marc-Robin Visscher ‘beeldend’ de trap op.

Even voor half negen luisteren we mee met Marts eigen Standpunt.nl.
Luisteraars bellen en geven hun visie.
Vóór en tegen amnestie heeft de Filiaalhouder al gehoord.
Luister maar.

Beller 1:
Een vrouw zet de radio én de tv uit.
Ze wil het helemaal niet hebben over de Decembermoorden.
De vrouw pakt de Telegraaf en leest voor dat op een universiteit in Oakland studenten zijn doodgeschoten.

Beller 2:
Die vertelt over gezellig samenzijn bij iets waarvoor we worden uitgenodigd.

Ja, geeft Marc-Robin Visscher een draai aan het verhaal, er werd eerder vannacht ook al een plaat gedraaid, een hit van tientallen jaren geleden.
Over dansen. Want dat heb je ook.

Altijd verrassend: de mening van het volk.

Een beetje raar eigenlijk

door 1 Reactie

Ik heb al jaren “zo’n handig mannetje” voor mijn belastingaangifte dat -ook heel handig- steevast uitstel voor me vraagt tot september.
Ik zit dus niet met gespitste oren nu Radio 1 vandaag heeft uitgeroepen tot Blauwe vrijdag en in alle uitzendingen ruim, zéér ruim aandacht besteedt aan de belastingen.

Toch weet het Radio 1 Journaal me te verrassen met enkele boeiende, wat algemenere discussies over het onderwerp en hád Goedemorgen Nederland ook interessant kunnen zijn als Sven Kockelmann niet overal zo hijgerig en hard om zichzelf lachend doorheen had menen te moeten tetteren.
Maar dat doet hij altijd en door álles dus dat is niet nieuw.

Meest frapppant tot nu toe zijn de studenten van de Haagse Hogeschool die voor mensen die daar behoefte aan hebben het belastingformulier invullen. Oudere vrouwen (zonder eigen “handig mannetje”) en oudere mannen. Bij wie Filiaalhouder Maino Remmers “even meeluistert”.

Student Delano James vertelt over “een apart geval” waarmee hij zojuist van doen heeft gehad.
Een mevrouw werkt als freelancer en geeft tekencursussen. “Maar ze had wel drie panden en die verhuurde ze ook en ze had een half miljoen aan onroerend goed en op een paar banken had ze zeventigduizend gulden staan.
En toen moest ze terugbetalen omdat ze zoveel tegoed had en toen kwam ze van ja, ja, de huurders betalen niet en ik heb een dochter waarvoor ik moet zorgen. En ik dacht mevrouw waarom klaagt u zoveel en met allerlei onrelevante dingen kwam ze. Ik vond het een beetje raar eigenlijk.”

Ik vind het ook raar. Dat zo’n student niet snapt dat hij als student een (afgeleid) beroepsgeheim heeft.
En dat zelfs als hij dat *niet* zou hebben er ook nog zoiets is als fatsoen: al is de klant nog zo ‘raar’- je gaat niet over haar lullen.
Niet op verjaardagsfeestjes en niet tegen die leuke meneer van de radio die je tracteert op je eigen 3 minuten fame.