Het Radio 1 Journaal gaat het hebben over de nieuwe paus.
Tim Overdiek:
“We volgen deze man van kennelijke eenvoud, eenvoudig is zijn klus zeker niet.”
Wat strikt genomen géén tante Betje is, maar het komt er wel dichtbij.
Salinero en de gecastreerde vrije tijd
Nog 1x gaat Salinero knallen en dan is het afgelopen met de dwarse loopjes en de pirouettes en mag het paard met pensioen.
Joris van de Kerkhof zoekt de ruin op in de Brabanthallen waar hij met andere paarden staat te wachten op zijn ontbijt.
“Het cliché beeld van paarden” valt de verslaggever op: “allemaal meisjes”.
Hij zegt het lachend maar stalmeester Jan Verhulst die hem rondleidt pakt het serieus op: “Dat zijn degenen die de verzorging doen.”
Ze zijn er al om zes uur.
Joris van de Kerkhof biedt Salinero als snack zijn microfoon aan.
Knabbel-knabbel maar dat kan ook aan de echte brokken zijn.
Dan slobber-slobber (JvdK: “hij eet netjes”) en tegen Verhulst: “Kon-ie het nog een beetje?”
Want het Olympisch paard heeft gisteren zijn 1e oefening gehad.
Hij kon het. En bovendien “is het geen ramp als hij een wissel niet 100% maakt, hij geniet van zijn vrije tijd”.
“Wél z’n gecastreerde vrije tijd” slaat de verslaggever aan.
Verhulst: “Ja, okee… maar ik denk als zo’n beest nou hengst zou zijn, das alleen maar ongemak voor het dier zélf.”
JvdK lacht: “Is dat zo?” en “Je zou ‘m toch op z’n ouwe dag…”
Verhulst legt uit dat “als dat weg is, dan is dat over”.
JvdK: “Seksloos?”
Het is niet anders.
Maar hij heeft wel, constateren de mannen, “een gezonde honger… naar eten”.
Slobber-slobber.
Een leuke reportage met een typisch mannelijke (?) belangstelling voor de niet-seksuele toekomst van het paard.
Ik kán me vergissen maar dat dóórvragen naar hoe het voelt gecastreerd te zijn en of er nog iets aan valt te doen had ik Karin Alberts niet zien doen.
Ik moest er wel om lachen.
Trending op twitter
Lucella Carasso en Tim Overdiek presenteren om en om het Radio 1 Journaal (weekje aanpoten, weekje uitrusten).
Ik dácht dat het wel een andere presentator maar verder hetzelfde programma zou zijn.
In grote lijnen is dat ook zo. Met veel plaatjes en met het praatje met de weervrouw (m/v). En verder de gewone R1J-interviews, reportages, mediaoverzicht.
Twitter
Maar Lucella Carasso bespreekt dagelijks met een oud-politicus de politieke actualiteit terwijl Tim Overdiek dagelijks speurt naar een bijzondere tweet om die dan uit te diepen.
Gisteren is dat een scam. En dan niet een Nigeriaanse prinses die jóu heeft uitverkoren om een paar miljoen voor haar te innen, maar een ver familielid dat bij een crash in Mexico het leven zou hebben gelaten en jóu als erfgenaam heeft gekozen.
Voor vandaag zoekt Tim Overdiek al de hele dag naar tweeps die het plan om Nederland 1 te hernoemen tot NPO 1 wél een goed idee vinden.
Die vindt hij niet.
Zodat hij een twitteraar belt die het -zoals iedereen behalve Henk Hagoort- drie keer niks vindt.
Chizki
Terwijl er iets véél leukers was.
Namelijk het groeiend wantrouwen tegen de nieuwe nationale held Chizki Loonstein.
Wie *is* die man? Klopt zijn verhaal wel?
Of hebben we te maken met een rare aandachtzoeker die misschien zelfs helemaal niet vast zit in z’n auto bij Lille?
Rampen
Tweeps googlen en ontdekken dat deze Chizki Loonstein wel erg ramp-prone is.
In 2003 was het raak en in 2005.
En nu dus weer.
Waarna ook ik ga aarzelen.
Want wat is dat raar om midden in een koude nacht in je auto je pyjama ónder je kleren aan te trekken. Dus eerst alles úit tot op je ondergoed?
Heeft Loonstein contact met de buitenwereld?
Ja – ál zijn vrienden bellen hem nav zijn foto’s op zijn Facebookpagina.
Al zijn VIJF Facebook-vrienden? Of misschien ook zijn DRIE Linkedin-connecties?
Wie is die man?
Dramatisch
Loonstein doet intussen steeds dramatischer.
Een schrijnende, uitzichtloze situatie beschrijft de man om vijf uur aan Tim Overdiek.
Met nét geen snik in de stem.
Ik heb geen idee of Chizki Loonstein fake is.
Mogelijk is de man echt een magneet voor rampen, mogelijk maakt hij er niet (veel) meer mee dan anderen maar deelt hij zijn ervaringen wel érg graag met de media.
Zijn auto heeft intussen, vertelt Loonstein, alle benzine opgeslurpt zodat hij zich niet meer aan de verwarming kan warmen.
Waarna het wachten is tot ook zijn mobieltje het laat afweten – of heeft zo’n iPhone (als-ie die heeft) het eeuwige leven?
#dtv
Een vuist maken en oefenen
Voor of tegen schaliegas – hoeveel nieuws valt er nog te halen op de zoveelste “we gaan samen een vuist maken richting Den Haag”-bijeenkomst van MilieuDefensie c.s.
Niks natuurlijk tenzij de actievoerders zich bedenken en zeggen: weetjewat, doe toch maar dat boren.
Of dat de boorder in spe roept: kap er maar mee, jongens en meisjes, we zien er vanaf.
Noch het één noch het ander gebeurt gisteravond in Marknesse.
Joris van de Kerkhof lost het op door de stoere en uitleggende taal te verweven met het gezang dat komt uit de NH kerk “tien meter verderop” waar wordt “geoefend”.
Het geluid van het gezang en het gepraat overlappen, dan valt de muziek weg om dertig seconden later weer aan te zwellen.
Citaat van de boorder zónder muziek.
Dan wanneer de mensen uit de kerk óók komen tekenen (JvdK: “ging goed, hè, dat zingen” vrouw: “dankuwel”) eerst wat pianogepingel en dan weer zang vermengd met geroezemoes.
*Erg* leuk gedaan.
Dichtgevroren met een fles cola
Hoogtepunt van de ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal zijn de gesprekken met Chizki Loonstein, een Nederlander die is ingesneeuwd op de A1 ten zuiden van Lille.
Om 1 uur vannacht is de man gestrand en elk uur brengt hij spannend verslag uit aan Lara Rense en Marcel Oosten (en de luisteraars).
Loonstein heeft alleen een fles cola waarmee hij zuinig is. Hij ziet de benzinemeter fluks dalen omdat hij de verwarming aan heeft.
Voor hem een vrachtwagen en achter hem een vrachtwagen.
Zijn deur is dichtgevroren.
Een uur later heeft Loonstein door er met twee benen hárd tegen te trappen de deur toch opengemaakt.
Om de vrachtwagenchauffeur te helpen die hij achter zich uit diens cabine zag tuimelen.
(De man heeft diabetes)
“We houden contact” belooft Lara Rense.
Zodat ik even denk dat ze op de redactie blijft speciaal om Chizki Loonstein door zijn ordeal te slepen.
Maar ‘we’ is een pluralis die slaat op de NPO Radio 1 in even na tien uur de persoon van Sven Kockelmann.
Zet duizenden mensen klem in een treurige file en doe ons hun nood voelen via 1 goedgebekte Nederlander die ook nog foto’s maakt.
Hoe déden we dat toch in de tijd voor de mobieltjes.