Een week geleden namen Lara Rense en Marcel Oosten de burgemeester van Emmen grof te grazen omdat hij de vinger niet aan de pols zou hebben gehouden van het verliesmakende Dierenpark Emmen. Een aantal vergaderingen verder lijkt de dierentuin gered zodat Joris van de Kerkhof vandaag diertjes kan gaan kijken.
Eerst de boomkikkers in de tropische vlindertuin maar daar is om kwart over zes weinig geluid. Zodat de voorlichter een op z’n mobieltje opgenomen concert laat horen. Niet iedereen is in diepe slaap: schemervlinders zijn op zoek naar rottend fruit. En de Filiaalhouder? Door een beslagen bril ziet hij nog nét wat haar en baard. “En ik hoor u en weet zo waar ik de microfoon moet houden.”
Een half uur later ontwaart Joris van de Kerkhof “het regenbeest” en bezoekt hij de zeeleeuwen die hij beschrijft als “schattig” maar ook uitmaakt voor “sloom”.
De giraf is volgens hem “een raar beest”, hij helpt met het voeren van de zebra’s.
Tussendoor toch wat praten over geld (“u lacht op een manier dat u als de microfoon weg is het hele verhaal gaat vertellen”) en dan turen in de grote monden van de nijlpaarden. “Prachtig om te zien” maar: “ik heb begrepen dat ik er niet te dichtbij moet hangen” terwijl “een mondhygiënist water spuit langs de gele tanden”.
“Belachelijk kleine oren” hebben ze wel, oordeelt Joris van de Kerkhof. Dat is niet omdat ze niks hoeven te horen, maar omdat ze veel vechten en grote oren raken eerder beschadigd dan kleintjes legt de verzorger uit.
Tenslotte “een fossiel” zoals Marcel Oosten respectloos oud-directeur mevrouw Rensen aankondigt. De vrouw uit kritiek op de huidige leiding en beaamt dat het Aziëhuis “niet spannend” is met de rijstvogeltjes en waterschildpadjes en kleine visjes. Net zoals er in het slangenhuis wel een spannende cobra bij zou kunnen. Ze vreest stilstand nu alleen wordt geïnvesteerd in het nieuwe park dat over vijf jaar bij de start al verouderd zal zijn.
“Laten we hier nog even blijven zitten,” stelt Joris van de Kerkhof voor. “En denken dat er een piranha tussendoor zwemt en dan háp! weg.”
MO: “Een rijke fantasie.”
En een mooi Filiaal.