Zoem. Aanhoudende zoem.
“Dát is nog eens een uitzicht” geniet Joris van de Kerkhof.
Hij hangt in een vliegtuigje boven de koers. Hoe hoog? 14.000 voet.
Aha. En dat is? 5 kilometer.
Aan het stuur Anniek van den Brink, ernaast Bart van Pelt (morgen wisselen ze van plaats).
Zij moet zorgen dat het vliegtuig op de juiste hoogte blijft (Bart: “op 1000 voet boven en onder ons cirkelen collega’s waar we afstand van moeten houden”).
Hij let op de metertjes.
Joris van de Kerkhof kijkt naar de Tourmalet en de campers en uitzicht: “Daar ligt nog een beetje sneeuw”.
Bart ziet het amper.
Vaak is het weer ook zo slecht dat er niets te zien *is*.
Het verslag van Gio Lippens gaat niet via het vliegtuigje, vertelt hij.
Maar Gio’s verhaal wordt wél via het vliegtuigje doorgegeven naar de man op de motor.
En wanneer de regisseur “doorgeeft dat hij wil gaan flitsen” geeft de bijzittende piloot dat weer door aan de sturende piloot zodat die boven de motor kan vliegen.
Van Pelt: “En als Joris praat, récht hangen.” Zodat de antenne verticaal blijft.
(Joris is de ándere Joris – die op de motor zit)
Niet alleen genieten de piloten niet van het uitzicht, de wedstrijd volgt Van Pelt ook al niet.
En dan opeens: klaar!
Maar, zegt Joris van de Kerkhof, “de Nederlanders moeten nog over de finish komen.”
Kan zijn, maar (Van Pelt:) “de motorrijder is eruit”.
Hun werk zit er dan ook op.
Leuk kijkje in de eigen NOS-keuken.
Deze reportage is uitgezonden tussen 6 en 7 uur – na half 9 was een andere, nóg leukere versie.
Deze: