begraafplaatsen

Er wordt meer gecremeerd en minder begraven.

Felix Meurders (en *niet* Frits Spits) praat erover met Jo Beltman van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen.
Hij tipt de man om wandelingen te organiseren en speurtochten.
Wandelingen worden al georganiseerd en “er is veel in beweging op de begraafplaatsen”.

FM (droog): “Er is veel in beweging op de begraafplaatsen, hoor ik u zeggen.”
Beltman (de ironie ontgaat ‘m): “Ja, er is veel in beweging.”

“Laat je niet kisten, meneer Beltman,” sluit de presentator af.
Wat Beltman wél oppikt en gelukkig moet-ie er om lachen.

Waar ik zelf erg blij om ben: dat die vervelende tikkende klok en het “we hebben 4 minuten” en “nu weten we nog niks maar de tijd is om” is verdwenen. Een goede presentator houdt zelf de tijd in de gaten zonder de gesprekspartner en de luisteraar daarmee lastig te vallen.

Er moet iets gedaan aan konijnen op begraafplaatsen zegt Jo Beltman van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB) tegen nieuwslezer Mark Visser.
Ze vreten planten op. En bloemen die nabestaanden op een graf leggen.
Ze graven holen waardoor verzakkingen ontstaan en: “stoffelijke resten komen naar boven”.

Dat is niet niks dus: wat te doen.
Een valk of een fret, begint Beltman voorzichtig. Maar meestal zijn er rond een begraafplaats bomen en daarom zijn die “beperkt bruikbaar”.
Een andere optie: afschieten.
Mark Visser: “Dat klinkt een beetje cru, afschieten op een begraafplaats.”

Dat kan Beltman niet ontkennen.
Het moet daarom, zegt hij “onder voorwaarden” (welke?).
Maar “daar waar nabestaanden gevaar lopen verwachten ze wel dat er iets gebeurt”.

begraafplaatsen

Beweging

Afschieten op een begraafplaats klinkt wat cru