“Zullen we nog 1x het lied doen, jongens?
We zijn nu op de radio!”
Marc-Robin Visscher is met twee schoolklassen op weg naar Venlo (MRV: “Venlo is the place to be”) waar de kinderen bomen zullen planten. Omdat het Boomfeestdag is.
Toen de Filiaalhouder klein was heeft hij “met groene laarzen in de modder” zélf bomen geplant (toen heette het nog Boomplantdag) en: “In mijn herinnering was ik de hele dag bezig”. Maar, weet hij nu, dat zal wel niet.
Een de-dag-ván-Filiaal dus. Marc-Robin Visscher opgewekt babbelend met kinderen: “Zijn jullie er klaar voor? Wat heb je meegenomen? Heb je wel laarzen?” En: laten we het Boomfeestdaglied nog eens zingen.
Anneke Hageman heeft met een kinderkoor het lied ingestudeerd, een juf van 1 van de scholen neemt de kinderen mee naar een arboretum. MRV tegen een kind: “Ben jij daar wel eens geweest?” Kind: “Nee, ik niet.” (zul je altijd zien)
“Vertel eens wát jullie zingen?” probeert de Filiaalhouder waarop de kids opnieuw spontaan losbarsten in (o.a.) “dan wordt het tijd om iets te doen aan een zorgeloze toekomst”.
De directeur van de Boomfeestdag aan de lijn. Meneer Derksen. Kan die even een couplet zingen? Jazeker kan hij dat! (en nog toonvast ook). MRV: “Dames, kom op!” tegen zanggrage meisjes (“dan is het tijd om iets te doen”).
Laatste zin: “Frisse lucht is veel meer waard dan een miljoen.”
Dat ging dus helemaal nergens over.
Maar ik ben dol op dit soort Filialen van Marc-Robin Visscher.