De derde medewerker van LFB die Joris van de Kerkhof portretteert is Dé de Haas.
JvdK: “Groot, fors, stekelhaartjes, dikke bril, 49.”
De Haas is de pr-man van LFB en hij draait plaatjes voor radio Gerbera, een stichting waar zijn vrouw Jannie van ‘is’. Ook op Radio Lelystad.
Een ontwapenende man die het leuk lijkt “als journalist ergens heen te gaan” zoals Joris: “Dat zou ik ook wel willen eigenlijk. Best wel.”
JvdK: “Je krijgt een nieuwe baan.” Klopt maar die is voor 2 dagen.
“De andere 3 dagen zou ik kunnen opvullen bij de NOS.”
“Hoe had je dat voor je gezien?” vraagt Joris van de Kerkhof.
Dé de Haas weet het wel: “Ik loop eerst een tijdje met je mee en als ik zelfstandig kan werken ga ik naar een locatie toe om een verslag te maken.”
JvdK: “Ik zit even te denken hoe dat dan zou werken, want je hébt een verstandelijke beperking.”
DdH: “Een licht verstandelijke beperking.”
JvdK: “En wat is licht?”
DdH: “Mérk je dat ik een verstandelijke beperking heb?” Ja. “Hoe merk je dat dan?”
JvdK: “Je ziet het een beetje aan je gezicht en aan je ogen en je kunt heel goed praten maar je merkt aan je praten wel dat er iets is.”
Korte stilte. DdH: “Okee..”
Een mooi gesprek waarbij ik me altijd weer verbaas hoe eerlijk Joris van de Kerkhof zijn vragen stelt en vooral zijn antwoorden geeft.
Achter het mooie gesprek zit een nog mooier verhaal.
Dat kun je hier lezen.