Amper verkiezingsposters.
Wel een paar van Ons Belang maar, legt de lijsttrekker uit, het gaat er ook niet om snel even heftig campagne te voeren. Campagne voeren door je vier jaar te bewijzen.
Joris van de Kerkhof is op Schiermonnikoog.
Waar de vier (locale – landelijke doen er niet mee) partijen iets vinden van het nieuwe bezoekerscentrum, De Promenade.
Vijf ton stelt de gemeente ter beschikking.
Alleen is er “nog een kleine kink in de kabel” zegt een gemeenteraadslid van Schiermonnikoogs Belang, in de vorm van een zeven ton garantstelling. “En daar moeten we nog een robbertje over vechten.”
JvdK: “Met wie?”
Met de twee oppositiepartijen.
De vrouw in het groepje zit namens 1 van die partijen in de raad en is tegen.
Omdat ze geen lastenverzwaring wil.
Een man zou twijfelen, veronderstelt Joris van de Kerkhof, maar dat is niet zo. Hij is vóór want volgens hem is er “geen of nauwelijks risico voor de burger”.
Omdat er participanten zijn, die “ervoor gáán”.
Op verzoek van de verslaggever draaien de politici zich om naar “een beetje aftands wit bezoekerscentrum”(JvdK).
Wat moet daar over een paar jaar staan?
“Een levendig gebouw met alles onder 1 dak” voorspelt een van de mannen.
“Eén groot succesverhaal. Met leuke dames om u te ontvangen.”
De hamvraag: “Speelt het onder de bevolking?”
“Zéér” zegt de vrouw.
De Promenade is zelfs “een splijtzwam”.
Waarna het clubje onder vrolijk gelach het eens blijkt te zijn over dat Schiermonnikoog een bijzonder eiland is (mét een altijd hoge opkomst bij verkiezingen).
Volgens mij komen ze er wel uit.