Eén op de vijf mannen verdient minder dan hun vrouw.
Allemachtig!
Dat is dus *nieuws*!
Omdat er op gevoelige ego’s mee wordt getrapt.
Vermoed ik.
Bij een windmolen ‘ergens in Nederland’ staat Joris van de Kerkhof met zo’n man.
Hij had een mooie baan. Maar nadat zijn werkgever failliet ging is hij nu projectontwikkelaar windenergie.
En verdient minder dan zijn vrouw.
“Is het *stom* dat zij meer verdient” vraagt Joris van de Kerkhof en dat vind ik een rare vraag.
Hoezo ‘stom’.
Ik neem aan dat ze gewoon een betere baan heeft.
Maar misschien bedoelt de verslaggever of het rot voelt?
Zijn gesprekspartner vat het in elk geval op zoals ik het opvat dus zegt hij dat hij het “steeds logischer” vindt dat vrouwen meer gaan verdienen want: “In sommige gebieden zijn vrouwen nou eenmaal beter dan mannen.”
Dat antwoord begrijp ik evenmin.
Waar doelt hij op? Onderwijs? Zorg? Advocatuur? Breipatronen ontwerpen?
Joris van de Kerkhof heeft gekozen voor een hap-snap-gesprek.
Grote stappen snel thuis ipv de rust nemen voor even de diepte in.
Dus: hoe zat het bij vader en moeder en opa en oma?
Oma werkte niet en moeder een beetje.
Maar dat pas nadat de kinderen uit huis waren want *in die tijd* was vader kostwinner en moeder was moeder.
Zegt de man (die 30 is).
Nog even ‘wie blijft thuis bij kinderen’ en ‘wie kookt’ en dat was het.
Een vlot gesprek. Best leuk ook, om naar te luisteren.
Maar (ja, daar komt de máár).
De man is geboren in 1984.
De jaren zeventig – dat was de tijd van MVM en Dolle Mina. De tweede feministische golf.
Geloof mij (Dolle Mina): in die tijd was het normaal dat vrouwen studeerden en werkten. Je hád er natuurlijk die eerst genoten van het moederschap. Maar dat was echt niet de norm.
Gelul dus. Deze uitspraken.
Enig historisch besef kan geen kwaad.