De Nederlandse astronome Selma de Mink heeft een beurs gekregen om onderzoek te doen aan NASA’s Space Telescope Science Institute in Baltimore. Heel erg prestigieus natuurlijk dus zal Bert van Slooten met haar praten (staat aangekondigd op TT). Precies 8.26 uur begint het gesprek en ik vrees het ergste want wat kun je doen in drie minuten met iemand die niet gewend is te praten in sound bites. En dan ook nog over een onderwerp dat voor veel luisteraars geen gesneden koek zal zijn.
Selma de Mink gaat zeldzame heel zware sterren onderzoeken die dubbelsterren zijn en wil weten wat hun impact is.
“Voor wie niet elke dag naar de hemel kijkt…” noodt Bert van Slooten de astronome concreter te worden. Dat doet ze: denk aan onze zon waar planeten omheen draaien. De meeste zware sterren draaien ook om mekaar heen. En soms zet er 1 uit en dan smelten ze samen. Ze wil weten wat er dán gebeurt.
Nu volgt meestal de “en wat hebben we eraan”-vraag maar de presentator kiest gelukkig voor: “Kan ik ze zien?” Waarop Selma de Mink die óf mediatraining heeft gehad óf een natuurtalent is: ”Als u er graag 1 wil zien..” (en je hóórt BvSl “nou en óf” knikken).
De Grote Beer. De steelpan. Die kan een kind vinden. En dan de steel van het pannetje en daarin de middelste ster. Dat zijn er “stiekem twee”. Wie goede ogen heeft kan dat zien. En met een telescoop kun je zien dat het er *nóg stiekemer* wel vijf zijn.
Op de seconde af drie minuten duurt het gesprek en misschien snap ik het niet precies maar ik heb wel een beeld en ik ben helemaal enthousiast gemaakt.
Govert Schilling maar dan als jonge vrouw. Geweldig.