Gisteren al in Vroege Vogels, vandaag in het Radio 1 Journaal: de duikers en biologen die scheepswrakken ontdoen van netten en vislijnen en andere zaken waarin vissen en krabben zich kunnen verstrikken. Omdat die er anders in sterven.
“Maar,” veronderstelt Joris van de Kerkhof, “ze zijn er toch voor om dood te gaan?” Ja maar toch nee: op deze manier wordt het namelijk “één grote slachtpartij”. Zegt een duiker. Of zegt een bioloog. Het is me niet steeds duidelijk wie aan het woord is (wat overigens niet veel uitmaakt voor de boodschap).
De bevlogen mannen (en 1 vrouw nl de kapiteinsvrouw) van ‘Duik de Noordzee schoon’ willen de eigen maritieme omgeving beschermen maar dat krijg je pas voor mekaar als je kunt laten zien wat er te beschermen *is*. Bijzondere dieren en planten hebben ze al gezien. Wonderlijke slakjes waarvan we dachten dat die alleen in de tropen voorkwamen.
En (onverwacht): op 230 mijl uit de kust heb je op 30 meter diepte een zicht van 25 meter.
“Adopteer een wrak” maakt deel uit van de aktie. Althans, dat is zo om kwart over zes maar om half tien blijkt dat een lokkertje “om de zaak aandacht te geven”.
Mooiste verhaal uit dit Filiaal: een spons. En dan niet 1 waarmee je de ruiten kunt lappen maar een bewegende. Tientallen tegelijk. Over de bodem van de zee.
Ze kwamen aanrollen en erop zaten zee-egels en krabbetjes. Die zich zo lieten vervoeren van de ene eetplek naar de volgende.
“De taxi’s van de Noordzee.”
Voor zo’n Filiaal mag je me wakker maken.