Zet een verslaggever met hoogtevrees op de Euromast en dat wordt leuk, zal iemand bij de NOS hebben gedacht. Maak van die verslaggever Marc-Robin Visscher en het wordt lachen.
Het Filiaal gaat erover dat de Euromast morgen 50 jaar bestaat. En dat, vertelt de Filiaalhouder, “wordt gevierd met een boek, een postzegel en mijn aanwezigheid op 112 meter.” Marc-Robin (“ik voel het nu al in mijn buik”) Visscher krijgt veel steun vanuit de studio (Lara Rense: “Gaat het nog een beetje, jongen”) en zijn gasten adviseren hem de rand van het Panoramaterras te mijden. Wanneer hij toch een keer naar beneden kijkt en daar de Benelux-tunnel ziet, bellen en twitteren luisteraars: fout! Het is de Maastunnel.
Was de ‘hoogtevrees’-aanpak leuk? En: was hij effectief?
Ja, hij was leuk. Marc-Robin Visscher is een meester in de o jee-kijk mij-benadering. Was hij ook effectief? Verrassend genoeg wél. Het gejammer over hoe eng het allemaal was (de mast bewóóg) was de rode draad maar parallel voerde de Filiaalhouder óók leuke gesprekjes.
Zó leuke, interessante, goed geleide gesprekjes dat ik steeds meer ging twijfelen aan die hoogtevrees. Best mogelijk dat Marc-Robin Visscher hoogtes niet zo leuk vindt -ik ook niet- maar hoogtevrees?
Mm. Misschien beter niet te diep over nadenken en gewoon tot me nemen als ‘onderhoudende radio’, dit Filiaal.