Om de toekomst op te bouwen, moet je het verleden kennen.
Met dat motto (van Otto Frank) is voor leerlingen uit groep 7 en 8 een theatervoorstelling gecreëerd over het leven van Anne.
Joris van de Kerkhof is bij de presentatie waarin kinderen ademloos luisteren naar actrice Yardeen Roos.
Ze vertelt wanneer je Jood bent en wat er in de oorlog gebeurde.
De beperkingen die Joden werden opgelegd. Het buitensluiten.
Zes kinderen roept ze naar voren. Jullie zijn Jood, zegt ze en morgen gaan we met de klas leuk op schoolreisje en dan mogen jullie om die reden niet mee.
“Niet leuk” vinden de kinderen dat.
Maar zo moet dat dus geweest zijn.
Heel goed dat er aandacht aan wordt besteed en ik vind het aandoenlijk hoe serieus de kinderen meedoen (waarbij ik van harte hoop dat dit geen uitzondering is omdat ze hierop zorgvuldig zijn uitgekozen).
Maar wat mij het meest aangreep was de tekst van oud-PvdA-kamerlid Harrie van den Bergh die het geld voor de voorstelling heeft ingezameld.
Die vroeg de kinderen zich voor te stellen dat er marechaussees voor je school staan. Met hun geweer in de aanslag.
Eng, hè.
Dát, zegt hij, is het geval bij Joodse scholen elders in Amsterdam.
Dat is de realiteit van *nu*.
Lees (en luister) hier meer.