Ik weet nooit over welke baan ik Schiphol binnenvlieg en bovendien zat ik zondag niet aan het raampje. Maar áls het de Kaagbaan was, had ik kunnen zien dat in een graanveld stond dat ik op de Partij voor de Dieren moest stemmen. Omdat het graan op die manier was ingezaaid.
Of ik had het net *niet* gezien want het veld is vernield. Met (grrrr) *chemische middelen*. En pas vandaag zag de eigenaar van het veld, Jan Ham, dat het mis was.
“Gaan de koppies hangen” stelt Bert van Slooten zich voor. Dat niet. Maar Ham zag verkleuring. Zo op het oog vier-vijf dagen geleden bespoten. En nu gaat het graan dood.
Ham is niet actief voor de Partij van de Dieren. Als de presentator dat wil, kan ook Bert van Slooten het veld van 35.000 vierkante meter huren om er zijn eigen boodschap (welke zou dat zijn?) in te zaaien.
Wel is de agrariër ontzet. Want elke partij heeft voor- en tegenstanders maar om dat op deze manier te uiten – dit heeft Ham nog nooit meegemaakt.
Van Slooten: “En nu aan mijn lijf geen polonaise meer met reclame?”
Juist wel! zegt Ham stoer. En (of: *want*) dit is “een goeie activiteit voor een agrarisch bedrijf in de buurt van Schiphol”.
BvSl: “Er is veel meer voor nodig om u klein te krijgen, ik hoor het al.” Maar toch: “Sterkte.”
Wat de Partij voor de Dieren er zelf van vindt, heeft het Radio1Journaal niet uitgezocht maar dat laat zich wel denken.
En eigenlijk is het zo 1 dag voor de verkiezingen niet eens slechte publiciteit.
Waarmee ik natuurlijk niet wil suggereren dat Marianne Thieme en Esther Ouwehand zusterlijk zélf met de gifspuit het veld zijn ingegaan.