De Koude Kalkoen

Jeroen Wielaert

Aan droog berekend ontbreekt hart voor de zaak

door 4 Reacties

Ze zijn goed op elkaar ingespeeld, Jeroen Wielaert van Lijn 1 en MAX-baas Jan Slagter.
Allebei boos om de bezuinigingen op de publieke omroep.
Dus laat ze maar bellen, de luisteraars.

Terzake! Wil Jeroen Wielaert roepen wanneer de eerste beller klaagt over de muziek op Radio 1 waardoor hij de zender minder vaak beluistert.
Slagter springt ertussen: de beller heeft wel degelijk een punt.

“Het is een keuze geweest en het is niet *mijn* keuze” zegt hij.
En: “Ik kan me voorstellen dat als je naar de radio zit te luisteren, naar gesproken woord, en er wordt muziek gedraaid en dat is dan ook nog eens niet jouw keuze – dat je dan afhaakt.”

Jan Slagter wil het luister- en kijkgeld terug en wil geld weghalen bij de kabelaars en onthult dat de staat nu “2,1 miljard droog berekend” voor de omroepen binnen krijgt van de belastingbetalers.
Waarvan maar een fractie doorgaat naar de omroepen.
Dat zegt Jeroen Wielaert niet direct iets, dat ‘droog berekend’ maar hij weet wel: “Wat aan droog berekenen ontbreekt is hart voor de zaak.”

Verdriet om de VPRO die van de dag vertrekt, verdriet om de lange interviews die we alleen bij volstrekt nieuwsluwe perioden nog horen op de radio en een pleidooi voor diversiteit.
Want MAX, EO, BNN, VPRO allemaal hebben ze een andere visie en juist door die alle te beluisteren en er iets van te vinden, bepaal je je eigen standpunt.
Zegt Slagter.

Terwijl een luisteraar: “Ik ben niet links maar ik wil wel de geluiden van de andere kant horen want pas dan kan ik ze ook bestrijden.”

Opmerkelijk veel aardige, slimme bellers vandaag.
Van wie ik nog wil vermelden de man die de zorg uitsprak dat de luisteraar van nu door de oppervlakkige radio zelf ook oppervlakkig wordt/blijft.

Dit itt hijzelf, opgegroeid met Het Gebouw.

Mazzelende presentator kan met zichzelf door deur

door Reageer

“Ben jij eigenlijk wel gelukkig” vraagt Jeroen Wielaert aan Sven Kockelmann en “ja hoor” zegt die.

Het is de aftrap voor een half uur Lijn 1 met cijfers en meningen en vooral veel ‘Jeroen’: “Geluk is vanavond mijn lief zien en daarvoor eten met mijn dochter, de illusie van 15 kilo lichter, slap ouwehoeren in de kroeg, warm vrijen in veel meer tinten dan grijs.”

Het CBS heeft geturfd en (opnieuw) bevonden dat mensen mét partner gelukkiger zijn dan mensen zónder.
Want (mening): wie in balans is zal eerder een partner vinden dan wie niet gelukkig is want die straalt iets uit dat anderen niet aantrekkelijk vinden.

Nu gaat, legt Jan Latten van het CBS uit, geluk ook ‘in fasen’.
Waarbij zowel een mislukte relatie als mislukt werk (crisis!) je uit balans brengen en dus – tijdelijk – ongelukkig maken.

Er moet een basis zijn, benadrukt Ruut Veenhoven (die geluk bestudeert).
Een samenleving waar het een beetje leuk is.
Pas daar kun je door het zijn van levenskunstenaar geluk van een 9 scoren waar iemand zonder levenskunst blijft hangen op een 6.

Helpt het gelovig te zijn?
Ja (denken zij die geloven dat alles oneindig is) en nee (zegt Veenhoven).

Hoe definieert Jeroen Wielaert geluk?
“Vrede met mijzelf en de ander en dat je samen met z’n allen goed in het vel zit” maar: “ik heb wel mazzel, hoor”.
Mazzel omdat hij het maken van Lijn 1 beschouwt als hobby en: “Ik kan nu met mezelf door een deur maar dat is wel eens anders geweest.”

Een leuke uitzending met een openhartige presentator die het “gelukkig” vond dat wij luisterden.

Sinterklaas volgend jaar in de herkansing

door Reageer

Het heerlijk avondje is gekomen.

Morgenochtend wuiven we Sinterklaas uit en volgende week gaat Marc-Robin Visscher kerstbomen kappen (voorspel ik).

Nu moet de luisteraar er nog even aan geloven.
Zwarte Piet die niet naar Parijs is meegenomen tot grote verontwaardiging van Jeroen Wielaert (Lijn 1).
Liedjes en waar de Sint (als verhaal) vandaan komt (DIDD) met als geestig moment Tijs van den Brink die veronderstelt dat Sinterklaas zijn kadootjes vroeger niet kocht maar … stal.
Elsbeth Gruteke: “Tijs! Een Heilige!”

Joris van de Kerkhof bij arme kinderen die kadootjes krijgen dankzij een Goed Doel.
Tegen een kind: “Ben je trots op je kadootje.”
Ja.
JvdK: “ Waar ben je trots op?”
Kind: “Dat we leuk gespeeld hebben in de sporthal.”
*grin*

Op de valreep (van het programma en de winkelavond) vangt Joris van de Kerkhof nog wat late kopers op bij de Bijenkorf.
Zelf heeft de verslaggever twee boeken gekocht. En al gedichten geschreven.
“Eén moet verfijnd worden…mm.. Had misschien eerder moeten beginnen,” vertrouwt hij ons toe.

Volgend jaar in de herkansing, kondigt Tim Overdiek af.
Kan zijn.
Indien tzt niet weggekocht door de concurrent.

Raketten, stenen op golfplaat en de was gedaan

door Reageer

Wanneer Joris van de Kerkhof geen Palestijnen aan het woord laat, houdt hij een soort dagboek voor ons bij.
Tenminste, zo ervaar ik het.

Hij vertelt wat hij hoort en ziet.
Over raketinslagen op afstand (en dan heeft hij het over een paar honderd meter wat mij onder de tafel zou jagen zo al niet de schuilkelder in).
Waarna het “redelijk rustig” was maar nu weer niet (harde klappen).

Laag gebouw, beschrijft hij. “Stenen slaan op golfplaten”. En o ja, Joris had net “de was gedaan en gehangen over het raampje heen”.

En nu, stelt hij vast, is ook de elektriciteit geraakt. Want “alle lichten gaan uit”.
Het bombardement treft de plek waar vandaan gisteren de Palestijnen nog raketten richting Israël afschoten.
Vanmiddag was, dit er tussendoor, nog even plezier.
Vanwege de bus in Tel Aviv die was getroffen (daarover eerder verslag in een nieuwsbulletin) “maar laten we dat maar even zitten”.

Het is Jeroen Wielaert die vandaag in Lijn 1 Joris van de Kerkhof ondervraagt hoe hij, onbevangen en abrupt losgerukt uit de Bossche klei, in dit conflict staat.
Hij vertelde over winkeltjes die open gingen, kinderen die zijn gekleurde armband (!) wilden hebben, vermoorde collaborateurs en de oma (die terugkomt in de reportage van later deze uitzending) die niet kan slapen.

Jeroen Wielaert wil (denk ik) horen dat hij zo is meegesleept door het leed dat hij ziet dat hij partij kiest. Maar de R1J-verslaggever zegt dat hij geen begrip heeft voor het schieten van beide kanten “omdat ik niet begrijp dat mensen dat doen”.

Dit gebaseerd op mijn aantekeningen van dat Lijn 1-gesprek.
Ik had het graag teruggeluisterd om te checken of mijn korte notities klopten.

Maar: File not found.

“Hij was goed maar hij was geen Mick Jagger”

door Reageer

Sommige sterren zijn gewoon sterren, andere sterren zijn idolen en weer andere sterren zijn iconen – groter dan zichzelf.
Jeroen Wielaert (sinds een maand ook een halve Prem maar daarvan hoorde ik nog te weinig om er iets van te vinden) praat met de biograaf van Mick Jagger, Philip Norman.

“De Mick Jagger die de wereld kent is een creatie, een rol hem toebedeeld door de eerste manager” komt Jeroen Wielaert er keihard in na een intro van Sympathy for the Devil.
“Wicked” moest-ie doen.
En dat doet hij nu al vijftig jaar.

Babbel over Mick’s (fijne) jeugd en dat-ie van blues hield maar dan de kern van de mythe.
Een Amerikaanse groupie, een meisje dat met alle sterren naar bed ging.
Haar oordeel: “Hij was goed maar hij was geen Mick Jagger.”
Conclusie: ook in bed kon Mick niet tegen zijn imago op.

“Incredibly fake” noemt Norman Jagger.
Wat interessant is want: wat verbergert de *fakeness* en waarom wil hij zo graag geliefd en beroemd zijn.

JW: “Mensen die hem ontmoeten noemen hem charmant en intelligent.”
Zó leuk dat je er Mick Jagger niet in herkent.
“Under my Thumb”! Dat nare macho-liedje.
Maar wat blijkt: meestal zat *hij* onder de duim.
De biograaf legt uit dat Mick zichzelf buiten de liedjes hield: “He played a role, even in his songs.”

Misschien is het enige dat zeker is aan Mick Jagger z’n moves.