Bert van Slooten belt met een man die ‘lekkere gerechten’ levert .
Die babbelt een eind weg en dan: “wat ganzenlever erbij”.
Gespannen wacht ik op de reactie van de presentator.
“Laat Jort Kelder het maar niet horen,” lacht die.
De man hoort het niet of snapt het niet maar dendert in elk geval door over “een heerlijk plakje ganzenlever”.
“Zalige jaarwisseling in de zin van lekker eten” sluit Bert van Slooten opgewekt af.
Slap-slap-slap.
In 10% van de ‘wild’-producten zit geen wild of ander wild of iets anders behalve het wild.
De NVWA heeft het onderzocht en Carl-Johan de Zwart belt met iemand van die dienst.
Hazenpeper zonder haas – wat een oplichters!
En verder? “Ganzenlever waar eendenlever in zit.”
Ganzenlever mag natuurlijk sowieso niet, en eendenlever ook niet. Weten we allemaal en weet nu dankzij het spotje van Jort Kelder ook die duffe figuur die het nog *niet* wist. En meewarig (of vol haat) kijken we naar de Fransen die het niet kan schelen terwijl we ons voornemen dat de volgende keer dat iemand het óns wil serveren we heel hard NEEN zullen roepen.
Maar wat zegt Carl-Johan de Zwart na ‘ganzenlever waar eendenlever in zit’?
Die zegt: “Dat is tenminste nog *iets*.”
In een kooi dus met deze presentator, trechter in z’n bek en proppen maar.