We zijn bijna klaar met Jeroen de Jager als RadioRouter.
Hij klinkt steeds enthousiaster en mn zijn ‘wat ik nú weer heb meegemaakt’-gesprekjes met de presentatoren zijn erg leuk.
Nu, vertelt hij Lucella Carasso, is hij in Venlo. Waar hij 47 jaar geleden is geboren. Wat, vertelt hij voor wie dat nog niet was opgevallen, “niet aan me is te horen”. Maar hij was drieëneenhalf toen hij er wegging en o , wat is Venlo toch een lelijke stad.
Waar hij is geboren? Prinsessesingel 29.
LC: “En, heb je aangebeld?” De RadioRouter belde aan en werd toegelaten op nr. 25. Met dezelfde plattegrond. Er wordt veel gebouwd in Venlo. “Om er nog iets van te maken.”
Lucella: “Sjonge, sjonge!”
Jeroen de Jager heeft iets gemaakt over een Rozenfestival, vertelt hij. 50.000 mensen, “alles versierd met rozen, woningen, de kerk van binnen”. De kerk van binnen? Denk: Pastoor Paul en hoe het die is vergaan. Dat horen we “straks, o nee morgen”.
Wat de RadioRouter óók nog deed: Herman van Ham (80) bezoeken. Topkok (geweest). Iets (veel) met asperges: “Prins Bernhard kwam er wel eens incognito, met koningin Juliana. Dan belde hij de burgemeester en dan kwamen ze de auto bij de snelweg ophalen met politie-escorte en moesten er eerst bomhonden door het restaurant.”
JdJ: “Mooie man, mooi portret is het geworden.”
LC: “We gaan het straks van je horen.”
En dan horen we het en het *is* mooi. Alleen heeft Jeroen de Jager de sjeuïge stukjes al prijs gegeven in dit voorgesprek.
Enerzijds bevalt hij me steeds beter als opgewekt rondreizende verslaggever die leuke dingen tegenkomt. Anderzijds weet hij op de 1 of andere manier veel van de eigen produkten zeer onbeholpen om zeep te helpen.