Ik houd van bijzonder gebouwde huizen.
Zo leken die tiny houses me ook wel wat totdat ik er in Amerika een keer 1 huurde (voor veel geld omdát het immers bijzonder was) en ik gek werd van wat er allemaal niet wás.
Veel interessanter (en comfortabeler) lijkt me de omgekeerd gebouwde boerderij – jazeker! Die bestaat! – waarover Joris van de Kerkhof vanochtend berichtte. Na te zijn binnengevallen met ‘heel veel ganzen’ en een gesprek over ergerlijk saai groen gras waar eerst een kruidenrijke weide was.
Zo! De toon is gezet.
Pieter Stellingwerf bedacht het: een huis op zijn kop. Waar de bovenverdieping de grootste is en waar vandaan je het IJsselmeer kunt zien.
Ze klimmen een etage hoger waar de verslaggever beleefd aan een werkman vraagt: “Wat bent u aan het doen, meneer” maar meneer geeft niet thuis en gaat dóór dus concludeert hij zelf maar “u bent aan het boren” – wat ik geestig vind.
De architect wil wel wat zeggen. Is het niet “zonde om het dicht te bouwen?”
“Het waait hier altijd heel hard.
Bij windkracht 10 gaat het gebouw 3-4 cm bewegen, dan is het wel goed dat het geïsoleerd is.”
JvdK: “En wat is dan uiteindelijk het statement?”
In het verleden kijkend: hier had een schip kunnen liggen.
Maar je zou ook in de toekomst kunnen kijken: “Als het water echt gaat stijgen dan wonen wij bovenop het schip en dan wonen we droog, helemaal in het water. Dus het is een blik terug maar het is ook een blik vooruit.”
Intrigerend project.
Belicht in een spannende reportage.
Hier schreef de NOS er meer over.
En er is ook een pagina op Facebook (voor wie daar nog niet is weggelopen).