Wanneer Joris van de Kerkhof zijn Filiaal begint met “een beetje harde hoorspelkern” gaat mijn hart direct sneller kloppen. Twee dagen deed hij ‘knisper’ in de sneeuw, nu doet hij ‘stap-stap’ een trap op, dan een ouderwetse bel en alsof het niet op kan: een piepende deur.
De Filiaalhouder is te gast bij leraar Nick Vogels van Leraren in Actie (LIA), een boomlange vent een vriendelijke ogen en een harde stem die uitstraalt dat hij niet met zich laat sollen.
JvdK: “Ik dacht, hè, hè – eindelijk weer eens een gewone leraar.”
Vogels ziet collega’s worstelen met orde houden (wat ze niet leren op de Lerarenopleiding) en is boos om de nieuwste plannen voor opnieuw wijzigen van het onderwijs: focussen op kerntaken en wég met de franje.
In 4 Mavo doet de Filiaalhouder mee met zo’n les van franje. Hij hoort Vogels zijn leerlingen vertellen dat hij niet blowt, niet rookt en niet drinkt: “Aan seks doe ik wel, maar wel veilig.” Waarna de kids discussiëren over de prijs van condooms en vervolgens naar de film ‘Beperkt houdbaar’ kijken. Aandachtig, vertelt Joris van de Kerkhof. Wat me aangenaam verrast want dat leek me meer een film voor volwassenen en dan vooral vrouwen van minstens vijfentwintig.
Marcel Oosten (gisteren *niet* bekroond tot RadioBastard net zo min als collega Lara Rense tot RadioBitch): “We vinden het wat tam.” En later: “Het is niet zo heftig.”
Klopt. Maar het afsluitende praatje van de rector van de school (het Segbroek College) over het belang mensen voor te bereiden op “een goede plek in de maatschappij” is hartverwarmend.
Net als de afsluiting van Joris van de Kerkhof zelf: “Het was fijn om eens een keer bij een goede leraar in de klas te zitten.”