Op de eerste dag dat iedereen buiten geniet van de zon duikt Joris van de Kerkhof in het zwembad van Lichtenvoorde.
Tijdens peuterzwemmen.
Dus veel hol zwembadgeluid en veel opgewekt “en dat is twééé” en andere teksten die ik niet kan verstaan zingende vrouwen die de kleintjes enthousiast moeten maken om met armpjes en beentjes te spartelen.
Het zwembad wordt gerund door vrijwilligers.
Het was of dát of het zwembad ging dicht.
“Behoorlijke uitdaging” zegt een man.
“Een gedwongen keuze waar we nu blij mee zijn” zegt een vrouw.
“Het centrum van Lichtenvoorde, iedereen kwam hier wel een keer” zegt de wethouder, die trots is.
Vertegenwoordiger van D66 doet zuur.
“Het had nooit zo mogen gebeuren” zegt die.
Wat het signaal lijkt voor een klein kind om hárd te gaan blèren.
Tientallen vrijwilligers, twee mensen met een vaste baan, mensen die er ruimte huren.
Zodat voor de peuterzwemles -door professionele krachten- wél moet worden betaald.
En ook de ‘Fifty Fit’.
Maar soms zijn de professionele krachten óók weer vrijwilliger.
Ingewikkeld is het wel.
Joris van de Kerkhof werpt nog een blik in de pool.
Tien moeders met tien peuters “en zo te zien vinden de moeders het in ieder geval leuk”.
Uitfaden met bemoedigend gezang door de vrolijke moeders.
Hij was weer fijn.