Vandaag maar weer eens een ‘zomaar’-Filiaal bedacht de redactie zodat Joris van de Kerkhof om kwart over zes door de bossen van Veenhuizen wandelt (tegen takken) en hij ziet géén “mannen met ontbloot bovenlichaam hout zagen”. Maar er zingen wel vogels. En later hoort hij ook nog hard gakkende ganzen die hij dit keer *niet* driftig maant hun snavel te houden.
Veenhuizen wil op de werelderfgoedlijst. Er is al 60 miljoen in geïnvesteerd. Er is een hotel (met rugkliniek voor poliklinische herniaoperaties in een bijgebouw). Er is een brouwerij. Er is ook nog een gevangenis/gesticht. Maar vroeger waren er meer. Weten we het nog? De Filiaalhouder leest een stukje uit ‘Het Pauperparadijs’ van Suzanna Jansen.
Tot half tien zal Joris van de Kerkhof met ons wandelen door Veenhuizen, belooft hij. “Op zoek naar de schoonheid”. Door de Tuin der Weldadigheid (daar treft hij die ganzen). In het bijgebouw van hotel ‘Bitter en Zoet’. Waar hij de trap op en af en weer op holt. Stap-stap-stap! Nog een keer! Stap-stap-stap. En zonder zelfs maar een ietsje versnelde adem laat staan hijgen.
Al die uren sportschool zijn niet voor niets geweest.
Leuke momentjes ‘sfeer’ in dit Filiaal.
Veenhuizen zelf gaat niet echt voor me leven. Maar dat kan ook aan mij liggen.
Dat ik te snel uit-tjoende bij de sprekers die mijn hart niet sneller deden kloppen.