Koolmezen met karakter.
Ze houden zich op in de bossen van Oosterbeek en worden bestudeerd door een Duitse hoogleraar. Eerst vangt-ie ze. Dan laat-ie ze los in een ruimte met bomen. Wanneer de mees van plek naar plek vliegt geldt-ie als ondernemend. Houdt-ie het na 1 boom voor gezien dan plakken onderzoekers ‘timide’ op het beest. En letterlijk plakken ze een zendertje op zijn rug. Zodat ze steeds weten waar hij uithangt.
Rob Buiter staat met de hoogleraar (over wiens naam Andrea van Pol struikelde en die niet op de VV-site staat zodat ik het nu ook niet weet) in een koolmees-territorium. Ze hebben een luidspreker bij zich met koolmeesgeluid. Zal de bewoner reageren? Hóe. En de buren? Komen die gluren of denken ze: zoek het maar uit.
De verslaggever zweeft tussen het toedichten van menselijke eigenschappen aan meesjes en het toedichten aan biologische trekjes aan óns. En het was een leuk lekkermakertje maar natuurlijk gaat het er niet om of de vogeltjes een goed karakter oid hebben. Ze willen onderzoeken waarom het ene type het sommige jaren beter doet kwa voortplaning en het andere type in andere jaren.
Ik vind het een aardige reportage maar niet bijzonder en google eens wie Rob Buiter is. Hij heeft gestudeerd aan de universiteit van Wageningen. Veehouderij en dierfysiologie. En is afgestudeerd op *een predictortest voor gorilla’s*.
Asjemenou.