De Koude Kalkoen

Robbert Meeder

Ontmoeting

door Reageer

Twee clubs doen niet meer aan vrouwenvoetbal.
Ze verdienen er niet aan. Financieel. O.a. omdat de media er weinig aandacht aan besteden
Dan zouden de media dus méér aandacht moeten besteden, zegt Willemijn Veenhoven tegen Robbert Meeder.

“Zuchtend zit-ie naast me” stelt ze vast.
Nee, sputtert die. Hij traint nb een vrouwenvoetbalelftal.

Hij is, vindt Willemijn, “wel een beetje sjagrijnig”.
Nee. Zegt de presentator van Langs de Lijn.

WV: “Dus zo doe je altijd? Dag Robbert Meeder.”
Opmerkelijke kruisbestuiving tussen twee programma’s.

Grmpf

door Reageer

“Hoe groot ben jij eigenlijk” vraagt Lucella Carasso vorige week aan sportverslaggever Robbert Meeder.
De aanleiding was een onderzoek dat Nederlanders de laatste jaren niet meer langer worden.
1.73 m antwoordt die en het klinkt niet alsof hij dát nou graag met de luisteraars had gedeeld. Lucella Carasso, vertelt ze later, is zelf 2 cm groter.
Grmpf. Reageert Meeder.

Vandaag is het opnieuw Robbert Meeder die bij Lucella in de uitzending de sport mag doen.
Argentinië versloeg Zuid-Afrika, begint de sportjongen. “Zuid-Korea, toch?” corrigeert de presentatrice. En ik vóel Meeder zich verbijten van woede.
Niet erg, hoor, maakt Lucella Carasso het vol goede bedoelingen nog erger: het WK is tenslotte in Zuid-Afrika, dus logisch dat Meeder een foutje maakte.
Grmpf.

En, vervolgt Meeder, “Griekenland en Nigeria… dat is toch wel goed, hè?!”
Ik slaag er nog nét in het vlijmscherpe mes dat de sportverslaggever door de radio naar Lucella Carasso werpt te ontwijken.
En Lucella? Die lacht.
Vriendelijk, denk ik te horen.

Sophie en Jeroen

door Reageer

Ik heb de pest aan BNN Today maar vanavond presenteren Sophie Hilbrand en Jeroen Stomphorst en: wat een verschil.
Niet *stom*. Niet dom geblaat. Niet ‘kijk mij eens kjoet zijn’.
Ik luister naar hun gesprek met Jeroen Dijsselbloem. Hij moet een test doen of hij het verkiezingsprogramma van de PvdA wel uit z’n hoofd kent (nee). Het is een leuk gesprek. De vragen zijn relevant. De antwoorden ook. Er is ruimte voor uitleg.

Nieuwslezer Job Boot komt langs die er héél anders uitziet dan ik had gedacht. Wat ook geldt voor sportman Robbert Meeder die ik alleen van foto’s ken. Hij praat o.a. met Andy Houtkamp die we alleen in een flits zien weglopen, er komt van hem tijdens het gesprek geen close-up.

Een opgenomen gesprek met een jonge filmster (SH: “wat is de functie van jouw naakt”). Leuk om te zien, dat de presentatoren gewoon achteruit leunen. Zonder camera weet je niet dat het opgenomen/ietsje *fake* is.
Repo over kreeft eten (door de verslaggever persoonlijk onthoofd).
Job Boot: dode mannen in Groot Ammers. Nu niet in de cabine bij de presentatoren (Sophie gaapt).
Waarna we wachten op Kysia Hekster die verslag zal doen over Kirgizië wat eigenlijk de reden was dat ik ging luisteren/kijken.

Ik laat het hier even bij: Sophie Hilbrand en Jeroen Stomphorst zijn leuk. Onderhoudend, intelligent.
1 Avond BNN Today zoals ik ze alle avonden zou willen horen.
Helaas (mbt die andere avonden).
En ook helaas is daar dan weer Luuk Ikink met Ranking the News. Die geen woord kan spreken zonder drie keer op zijn kont heen en weer te draaien en z’n kop te wentelen en naar tig kanten te kijken.
Wanneer ik die jongen zie denk ik: *uit* die camera.

Nierenproever Van Mierlo is dood

door Reageer

Hans van Mierlo (78) is dood.
Ik hoor het in het tien uur nieuws. Ik lees het op de NOS-site (bericht van tien voor tien).
Er is geen Radio 1 Journaal, er is wel Langs de Lijn.
Waarin presentator Robbert Meeder aan politiek verslaggever Wilma Borgman vraagt om een eerste reactie. Voorzet: “Hij leek mij zo aimabel.”

Wilma Borgman: “Hij proefde wel eerst je nieren. Hij ging niet met de eerste de beste stagiaire een gesprek opnemen.”

Van Mierlo is amper dood (het is in elk geval amper bekend).
Dit typeert hem mooi. En: good for him.
Niemand moet zich ooit door de eerste de beste stagiaire/beginnende journalist de maat laten nemen.
Journalistiek is een vak. Een mooi vak. Een interessant vak, een moeilijk vak. Een vak voor volwassenen, niet voor kleuters. Tenzij érg begaafde kleuters maar die moeten zich dan ook bewijzen op een manier waar je als toekijker naar van wordt. Denk ik. Hoop ik.

Het gaat er nu even niet over maar aan de nieren van Wilma Borgman kun je volgens mij smakelijk knabbelen als kritische geïnterviewde. Deze vrouw met haar kak-accent (dat ik bij haar zowaar charmant vind) dwingt respect af.