Ik sla wat laat aan tijdens het gesprek met cultuurtheoloog Frank Bosman over de film The Rite omdat ik horror eng vind en nooit naar zulke films kijk.
De duivel vind ik óók eng. Voor zover die via films of andere media tot me komt (Hades ja!) en verder geloof ik er niet in.
Maar Bosman vertelt smakelijk en ik leer niet alleen iets over de theorie (als je de naam van een demoon kent, kun je ‘m aan).
Ik kom ook te weten dat de katholieke kerk nog steeds exorcisten opleidt. Je kúnt dat al vrij snel. Het zit nét boven koster. Dan acoliet, dan exorcist (en dan diaken). Die volgorde is verdwenen bij het Tweede Vaticaans Concilie maar het geeft natuurlijk wel te denken.
Tijs van den Brink: “En de gedachte is dan dat er slechte geesten in jou kunnen zitten en een geestelijke kan die eruit toveren of trappen zoals je net zei?”
Bosman: “Elke priester is ook nu nog een klein-exorcist.” Voor de kleine gevallen. Maar elk bisdom heeft ook een groot-exorcist. Voor de zware gevallen.
TvdB: “Wanneer ben ik een licht geval en wanneer ben ik een zwaar geval?” Stemmen horen, is dat een goed vb?
Klopt. En dan worden priesters tegenwoordig getraind “om niet gelijk met het wijwater allerlei duivels te gaan uitdrijven” maar te verwijzen naar een psycholoog.
“Dus uitdrijven doe je met wijwater” (fijn hoe Tijs van den Brink de relevante lijn vasthoudt). Inderdaad: wijwater, een kruis, “een litanie waarin je de voorspraak van de heiligen en Maria en de martelaren enzo aanroept en allerlei hele lange gebeden die erbij horen”.
Gebeurt het nog? In Nederland? Jazeker.
Fascinerend.