De krokodil van laatst in Arnhem was toch niet echt een krokodil (of wel maar dan opgezet).
Gelukkig vindt de R1J-redactie na wat rondbellen naar de correspondenten ook nog een échte.
Theophila heet ze.
Begin jaren zeventig kado gekregen als babytje van 20 cm en nu 4 meter en 280 kilo.
Gehuisvest in een sneue vijver in het trappenhuis van een waterleidingbedrijf in Maagdenburg.
Waar ze de kont amper kan keren en soms een dode kip krijgt toegeworpen.
Verveelt ze zich niet, vraagt Wouter Meijer.
Nee, hoor, luidt het antwoord: ze is niet anders gewend.
Bovendien wil niemand haar hebben.
Arme Theophila.
Over wie de correspondent een mooie reportage maakte.
Een portret van niet alleen deze zielige lieverd maar ook van de DDR toen en de bedrijfscultuur nu – waar je bij het betreden van de werkplek toch altijd even ‘hoi krokodil’ zegt.