Een nieuwe week, een nieuwe RadioRoute, een nieuwe Radio*Router*.
Jeroen de Jager brengt ons van Etten-Leur naar Venlo. Zijn geboorteplaats, vertelt hij. Zodat ik direct denk: waar is dan die mooie zachte G gebleven? Voor zover ik weet (dank je, google) heeft hij in Eindhoven op de middelbare school gezeten. Zou-ie de zuidelijke G zich met opzet hebben áfgeleerd?
Om kwart voor zeven wandelt de RadioRouter door “het verlaten stadshart van Etten-Leur” en spreekt daar een half uur later wethouder Jan van Hal over het rijk dat minder geld geeft. De man is nauwelijks op stoom of: “De tijd dringt, we moeten afronden, ik moet naar de brandweer, er zijn veel brandjes en loze alarmeringen.”
Maar “we zijn aangekomen in Rucphen” is het om kwart voor acht. Bij de wereldkampioen Touwtrekken. Waar Jeroen de Jager (instructie: “heupen kort bij het touw, handen dicht bij elkaar”) na luid gekreun verzucht: “Nee, dit is goed voor mijn rug.”
De brandweer komt ook. Weer in Etten-Leur (8.15 uur). En dan om vijf voor negen opnieuw Rucphen. Maar eigenlijk was dat gisteravond.
Hier wreekt zich de ijver van deze RadioRouter. Hij was gisteren al in de regio, maakte meteen het interview waardoor hij het bijna aan zijn rug kreeg én bezocht café Het Wapen van Nassau in Rucphen. Omdat in die plaats de PVV 40% van de stemmen heeft gehaald.
Vaste R1J-gast Elma Jochems vertelt over de jeugd die uitgaat in Breda en Roosendaal. Waar het “elk weekend wel hommeles is met de islamieten, vooral de Marokkanen en de Antillianen”.
Een cafébezoekster, PVV-stemster (“Nederland is wel vol, eigenlijk”), deelt met ons de ervaring van “blond meisje” dat in Rosendaal over straat loopt en dan “hé – meisje!” toegeroepen krijgt. Dat kán van bouwvakkers zijn “maar je merkt het sneller als Marokkanen het doen”.
Mooi, die ijver van deze verslaggever. Want ik vind ook: als je toch op locatie moet berichten over wat in een plaats speelt, wees dan niet zuinig met je berichtgeving.
Wel zou het door de redactie wat slimmer in de uitzending moeten worden verweven.