Obama Care is door het Hooggerechtshof in de prullenmand gekieperd.
Wessel de Jong doet heet van de naald verslag en Chris Kijne, uitgenodigd voor de broodnodige analyse, slaat meteen driftig aan het speculeren.
Over wat dit betekent voor de verkiezingen in november.
Maar hé, dát is raar… er zijn vier dissenting judges en laten dat nou uitgerekend de conservatieve rechters zijn.
O.
Nou, dat zal dan wel zijn omdat er op punten iets fout is gevallen.
Want Obama Care behelst véél.
Zodoende.
Dan: eh, we hebben het misschien toch ietsje fout verteld.
Wessel? Die blijkt klakkeloos te hebben overgenomen wat CNN zei (handig, zo’n eigen correspondent in Amerika die net als wij gewoon tv kijkt).
En de CNN-verslaggever had het fout.
Hoe lullen de journalisten zich daar uit.
Door te lullen en te smoezen en te ‘ach ja’-en en: kan ons allemaal gebeuren.
Waarop ik (ooit rechtbankverslaggever) denk: nou…. toch maar liever eerst goed luisteren voor je op zender gaat en iets de wereld in smijt dat onzin blijkt.
Lucella Carasso is de enige die zegt dat ‘we als journalisten’ soms misschien beter even kunnen wachten.
En hoewel Wessel de Jong zich volgens mij doodschaamt komt die dan toch met het verhaal dat het *eigenlijk* de schuld is van de rechter die de uitspraak voorleest.
Die zei nl: volgens wet X kan dit niet… en daarna zei hij: volgens wet Y kan het wél.
Die rechter had dus verwarring gezaaid omdat hij zo nodig de drama queen wou uithangen.
Tjonge. Wat een ongelooflijk slappe rotsmoes.
Echt. Unfuckingbelievable.
Ga je in een hoekje zitten schamen en was ook meteen maar je mond uit met zeep.