Er werd al voor gewaarschuwd en het deed zich ook voor: mensen, vooral ouderen, met een verlopen paspoort die bij het stembureau de deur werden gewezen.
Wim Esselink (PvdA) uit Dronten maakt zich boos. Omdat in een verzorgingstehuis in zijn gemeente meer dan veertig mensen zijn weggestuurd terwijl ze zich wél konden identificeren.
Konden ze niet zegt presentator Lara Rense, want: ze hadden geen geldig identiteitsbewijs. Dat wil niet zeggen, meent Esselink, dat je daarmee niet bent wie je bént. Als je paspoort twee dagen is verlopen (vb uit Trouw), ben je nog dezelfde en kun je als zodanig worden herkend/geïdentificeerd.
Lara Rense: “Jaja, maar dat moet je toch kunnen bewijzen, hè? Je kunt je toch niet een beetje identificeren, je kunt toch ook niet een beetje zwanger zijn.”
Duopresentator Marcel Oosten: “Maar er is in Nederland identificatieplicht, moeten we dat dan maar even laten varen volgens u?!”
Esselink: “Dat zég ik toch helemaal niet?”
MO: “Dat zegt u wél.”
De spraakverwarring wordt erger. Lara Rense haalt er ook maar even Rotterdam en fraude bij (arme oudjes) en rondt -suggestief- af met: “U zou de regels een klein beetje willen oprekken, Wim Esselink, dánk.”
Nu dénk ik dat je je vroeger wel kon legitimeren met een verlopen paspoort. Je kon in het verleden in elk geval met een (max) vijf jaar verlopen paspoort reizen. Ik vermoed, maar weet niet zeker, dat dit met de Wet op de Identificatieplicht van 2005 is gewijzigd.
Googlend krijg ik het niet boven water. Maar volgens mij had het gesprek daar over moeten gaan ipv dat kinderachtige “niet een beetje zwanger” en dat suggestieve “moeten we dat dan maar even laten varen”. Ook zwak van Esselink natuurlijk om niet met zo’n zakelijk argument aan te komen (aangenomen dat ik gelijk heb).
Maar het was niet zijn taak te zorgen dat het gesprek fatsoenlijk en met respect verliep. Dat is de taak, wat zeg ik: de plicht van de presentatoren.