Jurgen van den Berg zal het in Lunch! hebben over de bekering van Wesley Sneijder vertelt hij aan het slot van DIDD.
“Mooi! mooi!” roept Tijs van den Brink uit. Waarna er wat lacherig wordt gedaan.
“Het is hét nieuws” (over het WK) oordeelt Jurgen van den Berg in het WK Journaal.
Hij belt Antoine Bodar: “Kijkt u op van de bekering?”
Nee. Een voetballer, zegt de priester, is een eenvoudig iemand dus logisch dat die zijn hart kan openen om gelovig te worden. “En de kerk is het mooiste dat er bestaat.”
JvdB (mompelend): “Ja, ja.”
Vraag: vindt Bodar het raar dat Sneijder in Italië met medevoetballers van Inter naar de kerk is gegaan? Nee. Het geloof is geen privé-aangelegenheid, het is een openbare aangelegenheid. En: In Italië gaat vrijwel iedereen naar de kerk.
JvdB: “Ja, ja.”
Bodar: “Het is ook heel troostrijk om een kerk binnen te gaan en Onze Lieve Heer wat te vragen of er alleen maar te zijn. Niet?”
JvdB: “Ja, ja.”
Vraag: Is het goede reclame voor de kerk?
Het is, zegt Bodar, “bemoedigend voor iedereen die gelovig is.”
JvdB: “Kan hij bidden voor een betere prestatie?”
Volgens mij verwacht de presentator nu *nee! dat mág niet* maar: “Je mag voor alles bidden.” Je mag alleen niet tégen bidden.
“Dus wel dat Oranje wint maar niet dat Kameroen verliest?” begrijpt Jurgen van den Berg.
Ja.
Dat was een vrolijk lesje rk-geloof dankzij een voetballer die, alsof-ie door zijn relatie met Yolanthe al niet genoeg flauwe grappen over zich heen krijgt, niet bang is er openlijk over te vertellen.